Henk Mannaert
Hans Mannaert
Na acht jaar alleen voor het gezin te hebben
gezorgd, is mijn vader in i960 naar Breda ver
huisd. De karakteristieke herinneringen aan zijn
Zeeland zijn voor mij vooral de zee, de
Westerschelde en dan met name in Zeeuws-
Vlaanderen de landbouwgewassen en het veer
Hoedekenskerke - Terneuzen. Typisch Zeeuws is de
bolus, Zeeuwse speculaas en de trouw en eerlijk
heid van de bevolking. Ik ben er trots op dat ik in
Zeeuws-Vlaanderen geboren ben en dat ik er
gewoond heb; ik blijf Zeeuws-Vlaming en dus een
Zeeuw. Helaas spreek ik het dialect niet meer zoals
het vroeger gesproken werd in Hulst. Ik ken nog
wel het Hulsters en het Zeeuws-Vlaams volkslied
uit mijn hoofd.
De provincie is zeker veranderd. Ook Zeeland
heeft met de tijd moeten meegaan. Eilanden zijn
met elkaar verbonden en het toerisme heeft zijn
sporen nagelaten. Het ergste vind ik de tunnel
onder de Westerschelde. Wanneer je in de zomer al
die mensen met de pont ziet meevaren, dan besef je
dat hier iets unieks verloren gaat. Hoewel Zeeland een
mooie toekomst voor de boeg heeft, betwijfel ik of
het huis in dorp en steden zuiver Zeeuws van aard
zal blijven. Ik hoop het vanuit mijn hele hart. Tot
slot moet ilc wanneer ik door het Zeeuwse land rijd,
altijd denken aan dat zinnetje van Wim Sonneveld:
Ik was een kind en wist niet beter dan
dat dit nooit voorbij zou gaan.
Tot mijn twaalfde woonde ik in Hulst. In i960 ver
trokken we naar Breda, daar woonde de tweede
echtgenote van mijn vader. De eerste was acht jaar
daarvoor overleden. Omdat ik dus ben getogen in
Breda, voel ik me veel meer Bredaënaar dan Zeeuws-
Vlaming. Maar ik erger me wel kapot als ik anderen
vooroordelen over Zeeuwen hoor opnoemen. Daar
kan ik, excuses voor het woord, 'pissig' om worden.
Via mijn oudste zus die in Veere woont, heb ik
nog regelmatig contact met Zeeland. Op mooie
zomerse dagen ging ik vaak met haar naar Perk-
polder. Ik zat dan achterop de fiets en vanaf de dijk
keken we naar de opkomende vloed. Ik kom nog
zeer regelmatig in Vlissingen om te genieten van
(nog) niet de mooiste boulevard van Europa, maar
wel de meest aantrekkelijke. Dit vanwege het feit
dat de zeeschepen zo prachtig dichtbij varen. Als je
dat vergelijkt met andere boulevards, dan is het
daarop maar een duf gedoe, al zijn ze nog zo mon
dain. Ik vind het schitterend als je met de auto naar
Zeeland rijdt, en dan net voorbij Bergen op Zoom
het Zeeuwse landschap voor je ziet liggen. Het is
net of de lucht daar een stuk helderder en lichter
is. Die luchten, dat is voor mij typisch Zeeuws.
Zeeland is onmiskenbaar veranderd. Mogelijk
in Zeeuws-Vlaanderen wat minder dan in de rest
van de provincie. Maar het kan ook niet anders met
het opkomend toerisme. De eilanden zijn ontsloten
en helaas wordt er nu gewerkt aan de vaste oever
verbinding onder de Westerschelde. Helaas, omdat
de veerponten toch hun charme hebben. Aan de
andere kant moet je ook realist zijn, en inzien dat
als je er regelmatig gebruik van maakt en je niet
weg kunt, omdat ze niet varen, het ook een bron
van ergernis is. De vooruitgang is dus duidelijk
zichtbaar in Zeeland. Dat kun je niet tegenhouden,
terecht. Toch blijf je dat naïeve idee houden dat de
schilderachtige plaatsjes schilderachtig zullen blijven
met alleen maar aardige bewoners. Een beetje een
Anton Pieck-achtig idee. Ik zei het al, het is naïef.
12 Zeeuws Tijdschrift 5-6/99
