Ebbo Gerritse Ik ben twaalf jaar geleden naar Breda verhuisd, omdat ik daar ging samenwonen met mijn vriendin die er al woonde. Voor mij was het makkelijker om mijn baan op te zeggen dan voor haar, dus was ik degene die ontslag heeft genomen en verhuisd is. We denken er wel aan om over een paar jaar in het oosten van Zuid-Beveland te gaan wonen, vanwege de rust en de mooie omgeving. Er zijn veel verschillen tussen de Zeeuwse eilanden, maar één ding hebben ze gemeen: nuchterheid. Vroeger speelde ik wel eens met een band boven de Moerdijk en daar ging het publiek al om niks door het lint. In Zeeland moet je eerst wat laten zien voor de mensen een beetje mee beginnen te doen. Ik herinner me een optreden van Sjakie Schram op de markt in Goes. Hij had een hit met het nummer 'Is je moeder niet thuis'. Niemand bewoog, iedereen stond maar te kijken zo van 'we willen wel klappen, maar daar moet je wel wat voor doen'. Omdat ik in de Zeeuwse band Thisplay speel, ben ik nog regelmatig in de provincie te vinden. De band is opgericht door de bassist met wie ik vroeger in Escape speelde. Onze optredens zijn meestal ook in Zeeland en aangezien ik de enige ben die erbuiten woon, reis ik dus regelmatig heen en weer. Iets wat ik me nog goed van vroeger kan herin neren is de Watersnoodramp. We waren geëvacueerd en woonden een tijdje bij een oom en tante in Vlake. Ik ging toen naar school in Schore en dan moest je via de brug over het kanaal van Zuid- Beveland. Vreselijk eng vond ik dat, maar ik ben daardoor snel van m'n hoogtevrees genezen. Ik stond niet echt stil bij wat er toen allemaal gebeurde, ook al lagen de kadavers huizenhoog opgestapeld. Ik was een jaar of acht en dan is het zoeken naar droge lucifers om een vuurtje te stoken belangrijker. Erg mooi vind ik nog altijd de Zeeuwse luchten. Die zie je hier niet in Brabant. Misschien heeft het wel iets te maken met de weerspiegeling van de zee. Volgens mij bestaat er niet zoiets als een 'Zeeuws gevoel'. Zeeland is niet één grote gemeenschap, want de provincie bestaat uit allemaal delen met een eigen karakter. Helaas begint alles tegenwoor dig steeds meer op elkaar te lijken. Het maakt straks niet meer uit in welke provincie je woont, want het is allemaal hetzelfde. Ik hoop dat dat op tijd kan worden stop gezet. Datzelfde geldt voor het ver dwijnen van al die dialecten. Hierdoor wordt het eigene van een streek opgeofferd. Ik zelf praat met mijn vader nog altijd in het Zeeuws, voor de rest tracht ik me duidelijk te maken in het Nederlands. 27 Zeeuws Tijdschrift 5-6/99

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Tijdschrift | 1999 | | pagina 29