Aletta Lam beck In 1997 ben ik naar Amsterdam verhuisd om daar te gaan studeren. Omdat er in Zeeland geen uni versiteit is, word je als Zeeuw gedwongen de pro vincie te verlaten. Maar al had er een universiteit gestaan, dan was ik er toch wel weggegaan. Mijn dorp, de omgeving, ik kende het zo langzamerhand wel en als je je horizon wat verder wilt verbreden, is een studie buiten Zeeland haast onvermijdelijk. Natuurlijk valt er ook in de eigen provincie altijd wel weer iets nieuws te ontdekken, maar echt een stadse mentaliteit zal je er nooit vinden. Dat het Zeeuw-zijn wel in mij bleef zitten, werd hoe langer hoe meer duidelijk toen ik in Amsterdam zat. Hier doen ze echt minachtend over alles wat er leeft beneden de grote rivieren. Als je echter wat verder doorvraagt, dan weten ze vaak niets van Zeeland. Het zijn meestal kreten die nergens op gebaseerd zijn. Zodoende moet ik regelmatig Zeeland verde digen, en dat is toch een eigenschap die ik vijf jaar geleden niet in mij had. Ik ben er ook achtergekomen dat ik meer een buitenmens ben dan een stadsmens. Wanneer ik in Zeeland ben, dan geniet ik echt weer van de stilte, de uitgestrektheid en de natuurlijke omgeving. Zo herinner ik me een dag, dat ik 's morgens nog op het strand liep en 's middags aankwam in Amsterdam met de zilte lucht nog op mijn wangen. Ik vond de stad stinken, ergerde me aan alles en nog wat, en wilde weer terug. Een dag later had ik dat gevoel helemaal niet meer, ik was weer gewend aan het hectische leven van Amsterdam. Maar het zijn juist die overgangsmomenten die me doen realiseren dat ik een Zeeuw ben. Het Zeeuwse nieuws hou ik redelijk goed bij, meer zelfs dan het Amsterdamse nieuws. Ik betrap me er zelf wel eens op dat ik toch even snel het Zeeuwse nieuws in de PZC doorneem als ik in de bibliotheek kom. Vanwege het feit dat mijn ouders geen Zeeuwen zijn, ben ik niet met het Zeeuwse dialect opgevoed maar ik hecht er wel waarde aan. Het Zeeuwse dialect heeft echt zijn charmes. Als ik naar de radio luister dan zet ik automatisch de volumeknop harder bij het horen van een Zeeuws geluid, want ik raak dan echt nieuwsgierig naar het onderwerp. Zo gebruikelijk is het niet: een Zeeuws onderwerp op de nationale radio. Het valt me vaak op dat de kennis van Zeeland niet groot is bij veel Nederlanders. Als aan mij de vraag wordt gesteld waar ik oorspronkelijk vandaan kom, dan zeg ik automatisch 'uit de provincie Zeeland'. Goes en zelfs Middelburg weten ze hier vaak toch niet te plaatsen. Maar ook bij mensen die het wel allemaal behoren te weten, zoals journalisten, is de geografi sche kennis van Zeeland vaak minimaal. Toen vorig jaar het gebied rondom Yerseke door zware regen val met wateroverlast kampte, hoorde ik de nieuws lezer zeggen: 'in Eiserke op Schouwen-Duivenland is de situatie ernstiger geworden.' Dat veel hoogopgeleide mensen vertrekken uit Zeeland, is een patroon dat in de toekomst zal blijven bestaan, zolang er niet voldoende werkgelegenheid wordt geschapen voor deze groep mensen. Dit vind ik jammer, omdat als je waarde hecht aan een rustige leefomgeving, je geen kans hebt om in Zeeland ook daadwerkelijk te blijven wonen. Er is simpelweg niet genoeg werk. 50 Zeeuws Tijdschrift 5-6/99

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Tijdschrift | 1999 | | pagina 52