Jan Malawauw
In het jaar 1983 ging ik weg uit Zeeland. Mijn vrien
din, thans mijn vrouw, woonde in de Zaanstreek en
wij zijn daar gaan samenwonen, in Zaandam om
precies te zijn. Als ik mijn familie wil bezoeken in
Middelburg, zeg ik nooit 'ik ga een weekend naar
Middelburg', maar ik zeg dan altijd 'ik ga een
weekend naar Zeeland'. Dan weten mijn vrouw en
schoonfamilie dat ik Middelburg bedoel. Dat is
altijd zo geweest, omdat mijn schoonfamilie ook in
Zeeland heeft gewoond.
Een van de karakteristieke herinneringen is het
kampleven in het Ambonezenkamp Nadorst. Het
kamp, gesitueerd aan de rand van de stad Middel
burg, was gebouwd van hout en steen. Aan de
hoofdingang was een slagboom. Veel Nederlanders
zagen we niet, behalve dan de bakker, de melkboer,
de kolenboer, de groenteboer, de dokter en de poli
tie. Het leven speelde zich voornamelijk af in en
rondom het kamp. Veel contact met Nederlandse
vriendjes was er niet, maar dat vond ik als kind niet
erg. Toen liepen de boeren en boerinnen nog veelal
in hun typische klederdracht. Een andere herinne
ring is het beeld van de typische oude stadskern
van Middelburg en Veere.
Echt Zeeuws zijn natuurlijk de bolussen, het
standbeeld van Michiel de Ruyter, de Abdij in
Middelburg, de vergezichten van het landschap in
Zeeuws-Vlaanderen en de waterbeheersing in de
provincie Zeeland.
Vroeger zag je nog dat de dorpen nog dorpen
waren. Maar in de loop der jaren is er zoveel
nieuwbouw bijgekomen en zijn er veel mensen
van buiten Zeeland komen wonen, dat het land
schap er anders uit is gaan zien. De oude stads
kernen van Middelburg en Vlissingen zijn enorm
opgeknapt. Het ziet er heel mooi uit. Tevens is
het aantal uitgaansmogelijkheden behoorlijk uit
gebreid.
Via de media en mijn familie houd ik mij op
de hoogte van de ontwikkelingen in Zeeland, want
ik ben zeer geïnteresseerd in het wel en wee van
de streek. Als ik iemand hoor praten met een
Zeeuws dialect, dan herken ik het meestal. Zelf
spreek ik het niet meer. Ik hoop dat er in de toe
komst veel geïnvesteerd wordt in het onderwijs,
de industrie en de kunst en cultuur, zodat de pro
vincie zich beter kan profileren. Zowel nationaal
als internationaal.
52 Zeeuws Tijdschrift 5-6/99
