Marleen Quaak
Ik vertrok in 1990 naar Utrecht om er rechten te
gaan studeren. Mijn droom was altijd om mijn
huis uit te lopen en direct naar de kroeg of naar de
winkels te kunnen gaan. In Kruiningen was dat las
tig, je moest altijd kilometers op de fiets voordat je
ergens was. Ik woon nu midden in het centrum van
Utrecht, dus dat is wel even wat anders. Natuurlijk
mis ik Zeeland af en toe. De mosselen, bolussen en
natuurlijk het strand. Maar als ik tijd heb, ga ik nog
wel eens skaten bij de Banjaard. Dat vind ik heer
lijk. Ik ga nu ongeveer een keer per maand bij mijn
ouders op bezoek.
Toen ilc ging studeren hoorde iedereen dat ik uit
Zeeland kwam. Niet dat ik in dialect spreek, maar
het zit meer in de uitdrukkingen: 'even om bood
schappen gaan', 'de tafel zetten'. Mijn huisgenoten
moesten daar altijd erg om lachen. Het is trouwens
wel jammer dat er steeds minder Zeeuws wordt
gesproken. In Goes hoor je het bijvoorbeeld nauwe
lijks meer op straat.
Het wordt nu steeds meer een eenheidsworst
van Nederlands. Jiskefet deed een keer een sketch
in het Zeeuws. Schitterend was dat. Michiel Romein
stond in Rilland-Bath en ging dan die plaatsnaam
verklaren. Erg grappig. Wat me trouwens opvalt is
dat veel mensen vragen of je ook een boot hebt als
je ze vertelt dat je uit Zeeland komt. Logisch, want
er is veel water, maar die vraag ken ik nu wel.
Met mijn moeder ga ik regelmatig naar concer
ten. Onlangs zijn we nog in Groede geweest. Via
haar houd ik me op de hoogte van wat er op cultu
reel gebied gebeurt. Via het NOS -journaal hoor ik
natuurlijk ook zaken die betrekicing hebben op
Zeeland, zoals de berichten over de Westerschelde-
tunnel en de nieuwe haven, maar ik zal geen abon
nement op de PZC nemen. Ik hoop dat de werkge
legenheid in de toekomst zal toenemen. Er is veel
vergrijzing en het aantal voorzieningen neemt als
maar af. Zo komt het postkantoor bij de bakker te
zitten, tot die ook weer weggaat.
57 Zeeuws Tijdschrift 5-6/99
