Soms is de avond
meer dan duisternis alleen
Een ogenblik met niet te
noemen namen
waarin je wonen kunt als
in een korte droom
en in een nieuwe stilte
opeens gebeuren gaat
Vanwaar je bent kun je
de dagen overzien
En elke nacht die komt
zal dichter bij
J. Kruit, Achter een glimlach de wereld zijn.
(Uitgeverij Wel 1976). debuut
van Johanna Kruit. Het leek net alsof ik ineens heel veel dingen begreep die ik voordien nooit
begrepen had. E zo viel ik in slaap, heel stil en heel gelukkig.
Toen ik wakker werd, was het al licht. De visser was verdwenen, was hij er
wel geweest? Vlak bij me speelde jonge konijnen hun spel, en de vissersbo
ten uit Breskens tuften vrolijk naar buiten. Het strand was leeg en stil. Wat
meeuwen zaten rustig op een paalhoofd, de zee zong, en de zon klom voor
zichtig naar boven en zette het hele eiland vol licht.
Ik at mijn boterhammen en mijn appel, pakte mijn schrijfblok en schreef:
'de nacht, een watervogel' En hoe ik ook dacht, meer kwam er niet! En dat
is alles wat ik over die nacht heb opgeschreven: 'De nacht, een watervogel'.
Maar die woorden hadden zó met mij te maken, dat ik ze later gekozen heb
als titel voor een van mijn bundels. Maar alles wat ik van deze wondermooie
nacht onthouden heb, schrijf ik nu aan jou. Om je te vertellen dat ook voor
mij de sterren belangrijk zijn. Zo belangrijk dat ik ze soms geen vaarwel kan
zeggen, maar bij ze wil blijven tot ze zich terugtrekken.
En in deze heldere winternacht, die al zoveel vertes verder is da toen. Schrijf
ik dit alles op, en weet dat tijd iets ongrijpbaars is. En dat wij mensen dat
ook niet moeten proberen te vangen. Want zoals een ster die heel lang gele
den al is gedoogd, maar hier op aarde nog steeds zichtbaar is, is voor ons
mensen soms en herinnering. Een herinnering van lang geleden, maar wan
neer we willen, nog even stralend als toen! En denk je niet dat, zolang wij
deze sterren bewaren in ons hoofd, om ze zo nu en dan in onze handen te
nemen om naar te kijken, we ooit eenzaam zullen zijn?
Dag, welterusten
Johanna
19 Zeeuws Tijdschrift 2/2000
