3
Tweede Wereldoorlog en bevrijdingsjaren
1940-1948
Tijdens het stoken van een oven in de nacht van 10 mei
1940, hoorde Chris Lanooy 's morgens om 4 uur
Duitse vliegtuigen overkomen; de oorlog was begon
nen. Omdat er in de eerste oorlogsjaren nog veel geld
in omloop was kon hij steeds werk verkopen. Er was
voor de meeste mensen weinig anders te krijgen. Voor
het eerst had hij geen financiële zorgen. Op 15 maart
1941 geeft hij een interview aan 'Het Volk' ter gele
genheid van zijn zestigste verjaardag. Daarin wordt
met nadruk gesteld dat zijn keramiek ook voor mensen
met een smalle beurs is gemaakt. Twee gulden vijftig
voor een landhuisbord en vijfentachtig cent voor een
schotel kan toch geen beletsel zijn.
Helaas overleed op 25 juli 1941 zijn vrouw die naast
echtgenote ook op het administratieve en organisatori
sche vlak zijn steun en toeverlaat was geweest. Daar is
hij eigenlijk nooit meer overheen gekomen, vooral toen
hij even later last kreeg van suikerziekte. Hij gaat voor
de ondergrondse werken en in februari 1945 wordt hij
door de Gestapo opgepakt en afgevoerd. Hij was toen
al vrij ernstig ziek en dat heeft wellicht zijn leven gered.
Op het moment dat de fusillering zou plaats vinden
raakt hij in coma en wordt in het concentratiekamp
Amersfoort geplaatst. Hieruit is hij in 1945 bevrijd
door ingrijpen van mevrouw van Overeem van het
Rode Kruis. De eerste die Chris Lanooy na zijn bevrij
ding ontmoet is de oorlogscorrespondent Ton van Beers.
Ondanks het feit dat de Duitsers 26 kisten met
zijn beste werk hadden gestolen en het atelier zwaar
was beschadigd, pakt hij de draad weer op en gaat aan
de slag.
Op de St Eriks-Messe augustus 1946 te Stockholm
richt hij een stand in, die zo gewaardeerd wordt, dat
de keramische fabrieken in Gustavberg hem als artis
tiek leider willen aantrekken. Hij zou dat graag willen,
maar zijn gezondheid laat het niet toe. Bij terugkeer
viert Chris Lanooy zijn vijftigjarig kunstenaarschap -
in 1896 (hij was toen 15 jaar) begon hij als plateel
schilder bij de fabriek Rozenburg - met een inter
views in Trouw (24/8/46) en een in het Algemeen
Handelsblad. (7/9/46).
Na nog enkele jaren in Epe te hebben gewerkt
sterft Chris Lanooy onverwacht op 24 januari 1948.
Hij wordt naast zijn vrouw begraven op de begraaf
plaats aan de Tongerseweg in Epe.
41 Zeeuws Tijdschrift 2/2000
