Joyce wat voor kapsel ilc had en ze zei Stekelvarken. Dat klonk erg grappig en we moesten er veel om lachen. Nu heet ilc in het vervolg stekelvarken. Welterusten dagboek. De dag erna vertrokken de bakvissen na een ver blijf van vijf dagen huiswaarts. Het volgende jaar brachten ze negen dagen in Cadzand-Bad door. Dat één jaar op een mensenleven qua ontwikkeling een groot verschil kan uitmaken, blijkt uit het onderstaan de fragment. Siegward duikt ook weer op en het opneukertje van 1962 blijkt een vent geworden. Hij was nu vergezeld van de gitaar spelende Jorlc en wat andere Duitse vrienden. Het decor was geschapen voor de vervulling van Bomhofs nachtmerrie. 22 augustus 1963 Jarig! We waren om 11 uur wakker en ik kreeg thee op bed. Om 12 uur gingen we ontbijten. Het regende, 's middags hebben we in de kantine gezeten, gekaart en gelachen. Om 5 uur hebben we het eten klaargemaakt: soep en hors d'oeu vre, frites en ijssorbet na, zalig! Daarna hebben we de tent versierd. Weet je met wat? Met roze wc-papier warempel. Carla en ik gingen er om. Ik vroeg roze wc-papier en Carla stond te gieren. Ilc keek naar haar en moest natuurlijk ook gieren. Wij al giechelende de winkel uit en dat mens wist niet waar ze het had. Enfin thuisgekomen hebben we alles versierd. Een paar lampionnetjes en ons roze wc-papier. Prachtig hoor. Om half 9 kwamen Jorlc, Siegward en een vriend. Jorlc speelde gitaar voor mij. Dat had hij beloofd en hij hield zijn woord. We hebben gezongen en wijn gedronken. Twee fles sen leeg. Maar Moffen kunnen behoorlijk veel drinken zon der er last van te hebben. Om 10 uur zijn we nog naar de kantine geweest. Het was er helemaal niet druk. Dat kwam vast omdat Jorlc er niet was. Uiteindelijk heeft Jork er nog wat gespeeld en wij heb ben gezongen. Ilc was in een reuze zotte bui. Om een uur of half twaalf waren we het beu en gingen Carla en Jork, Joyce en Siegward en ik met die vriend van Jork buiten wandelen. Siegward zijn broer liep steeds rond met een of ander lantaarntje om te kijken hoe we liepen, de snotaap! Enfin nadat we een eind in de duinen hadden gewandeld, gingen we een duinpan zoeken. Carla lag het eerst in de bosjes, ik rechts en Joyce links. Van Siegward keek ik wel op. Wat is die veel veranderd ten opzichte van vorig jaar. God, God nogantoe zeg. Enfin ilc ging met zijn vriend zitten en die sloeg meteen zijn arm om me heen. Af en toe lcwam de broer van Siegward nog eens lichten. Tenslotte ging hij weg en waren we dus alleen. Alhoewel Siegward en Joyce en Carla en Jork vlak bij ons lagen, konden we elkaar niet zien. En dat was maar goed ook. Hij ging liggen en ik moest mee. De eerste kus ging in. Het benam zowat mijn adem. Ik stikte bijna. Enfin ik lag bijna helemaal in zijn armen. Hij hield me dicht tegen zich aan en kuste me voortdurend. Ik had alleen een trui en een beha aan en mijn trui hing over mijn lange broek. Hij had zijn hand op mijn bloot vel gelegd. En op den duur kroop zijn hand steeds meer naar boven en zat hij tussen mijn beha en hield mijn borst vast en wreef er steeds over. Dat was wel een lekker gevoel maar hij had koude handen. Ilc was maar bezig met zijn handen weg te trekken maar daar kun je gewoonweg niets tegen doen joh! Zulke schoften die Moffen. Op een gegeven moment rukte ik me los. Hij grin nikte eens maar ik was echt boos en zei hem dat ook. Enfin we bleven daarna nog een tijd zitten. Hij bood zijn excuses aan. Hij gaf me tenslotte nog een kus waar ik helemaal niet om gevraagd had. Om kwart over 2 gingen we terug. Carla en Jorlc lagen er nog. Bij onze tent deed ik de rits open. Ik zag vaag iemand in de binnentent liggen. Toen ik de kaars had aangestoken, zag ik dat het Joyce was. Eindelijk zei ze iets. Ze lag in mijn slaapzak. En we begonnen plotseling allebei te lachen, zeker van de zenuwen. We vertelden wat we zoal gedaan hadden en hebben thee gezet. Carla lcwam om een uur of halfvier terug. Schandalig hé? Enfin tenslotte sliepen we. We moes ten om acht uur naar de kerk de volgende dag. Maar ik betwijfelde of we wakker zullen zijn!!!! Wat een verjaardag hé? Om nooit te vergeten hoor brrrr. Je i8jarige, Vera Z P.S. Ik merk er niets van hoor dat ik weer een jaar ouder ben geworden!!! O Noten 1. Gemeentearchief Oostburg. Archief Gemeente Cadzand 920. Stukken betreffende het kamperen langs en nabij de kust, 1938-1969. Camping Welgelegen. Brief van W. Bomhof aan het College van B W van de gemeente Cadzand van 4 augustus 1961, Nijmegen. 2. De geciteerde fragmenten komen uit een privé-archief. Dagboek van Vera Z. 27 Zeeuws Tijdschrift 2001/3-4

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Tijdschrift | 2001 | | pagina 29