NST- EN VLIEGWERK
Liefhebber gaat in Zeeland j
op kunstonderzoek uit.
Soms vergezeld door
Kunstkenner. Ook
Voorganger doet een duit ini
het zakje. Op het laatst is
Jan 'Ham' Hoet even van
de partij.
André van der Veeke
i
Het dorp is bekend van een VPRO tv-documentaire.
Alle huisjes ingebed in veel groen. Tastbare eeuwig
heid kortom. Er is een modern terras achter de kerk.
Kunstkenner en ik geven de voorkeur aan een ander
terras: twee stoelen bij de dorpskruidenier. We eten
ijs, loeren naar de kerk en naar de stilte. De eigenares
van het winkeltje heeft ons het adres gegeven, waar
we de sleutel van de kerk kunnen ophalen. Beheerder
wil wel even mee lopen.
'Komen jullie als koper?' vraagt hij.
Het gebouw van rode baksteen is bijna een eeuw
oud. Onder het parapludak blijkt het kerkmeubilair
weggehaald. De banken staan waarschijnlijk bij de
dorpelingen thuis. Beheerder is een vlotte prater en
schetst de situatie. 'Er waren op het laatst nog 18 belij
dende katholieken over die aansluiting zochten bij
kerkvolk elders. Sindsdien staat het kerkgebouw leeg.
Wat moeten we ermee? Er mag van het bisdom geen
casino in, geen discotheek. Maar wat dan wel?
Mensen van het Vlaanderen Festival zijn hier geweest
om de ruimte te keuren voor een concert of tentoon
stelling. Ze waren teleurgesteld, haakten af. Te excen
trisch gelegen. Oostelijk Zeeuwsch-Vlaanderen dreigt
een uithoek te worden. Zeker als straks de veerdienst
opgeheven wordt.'
Ik laat me afleiden door wat er nog rest aan kerke
lijk meubilair. Twee altaren, een doopvont en een
soort stenen kast. Het hoofdaltaar is aan de voorzijde
voorzien van een bronzen reliëf. Ik wandel er naar toe
en bekijk de scène op de plaat. Het laatste avondmaal.
Jezus in innige omhelzing met zijn favoriete apostel.
Het altaar is indrukwekkend compact. Een enorme
plaat natuursteen op een gemetseld onderstuk.
'Dat is van Niel Steenbergen, dat brons. Fraai hè,
die primitieve uitvoering, doet een beetje middel-
28 Zeeuws Tijdschrift 2001/3-4
