eeuws aan,' zegt de gids. 'We willen het eruit slijpen, maar we weten niet goed hoe.' 'En het altaar, wie heeft dat gemaakt?' zegt Kunstkenner. 'Ja, hoe heettie ook alweer..., Van de Laan?' 'Dom van der Laan?' vraagt Kunstkenner. 'Ja, ja, Dom van der Laan.' De naam blijft elektricerend in de lucht hangen. Althans voor Kunstkenner en mij. Het altaar ziet er onmiddellijk nog strenger en indrukwekkender uit. 'Dom Hans van der Laan is wereldberoemd', zeg ik. 'O, dan weet ik niet of we het over dezelfde per soon hebben. Van der Laan was een priester,' zegt Beheerder. 'Klopt,' antwoordt Kunstkenner. 'Hij heeft ook de refter van de abdij in Zundert ontworpen. In galerie De Praktijk in Amsterdam heb ik stoelen van hem gezien. Ik zou dat reliëf er maar niet uithalen. Gewoon laten zitten, joh." 'Ja, maar de mensen hier willen dat werk in de nieuwe kerk zien.' 'Weet je dat zeker? Denk je dat ze daar op zitten te wachten? Nee, je mag hier niets aan veranderen,' waar schuwt Kunstkenner nogmaals op licht bedroefde toon. 'Je hebt hier vier topstukken staan.' We wandelen naar de doopvont. Een zeshoekige stenen bak met een vreemd deksel van polyester, beschilderd en wel. Kunstkenner tilt het op en nu pas komt de doopvont volledig tot haar recht. 'Ik zou dat rare deksel er maar afhalen,' zegt Kunstkenner. 'O, ik dacht dat het deksel juist van Dom van der Laan was,' antwoordt Beheerder. 'Nee, dit heeft de vrouw van de koster geschilderd,' concludeert Kunstkenner. II Op naar De Vleeshal. Kunstkenner is er niet bij, van daar dat ik op het verkeerde tijdstip aankom. De banier voor het gebouw hangt er slap bij. Binnen is het sche merig, wat schijnsel in de nissen. Kapotte kratten over de vloer verspreid. Een paar medewerkers drinken koffie. Chris Cunningham was here. Van 27-03 tot 27-05. Waarom de Vleeshal niet van plakken Ardennerham voorzien in plaats van dat gebouw in Gent? Lag waar schijnlijk te veel voor de hand. Stal er een schaaps kudde, bedenk ik op mijn beurt. Breng op de vacht van ieder schaap een portret aan van een overleden kunstenaar. Noem het geheel Sheeps in Heaven. Ik zal een voorstel doen aan Kunstkenner. (Later zal ik in de P.Z.St. lezen over de nieuwe tentoonstelling die ik gelukkig gemist heb: De wereld een skateboard In de Volkskrant heet het: 'Met de komst van polyurethaan werden de skateboardwieltjes stukken beter.') Van de Vleeshal naar het Simpelhuisstraatje. Hier was vroeger het gekkenhuis op nummer 12. Klein paneel met bekende foto van Vietnamees vluchtelin- getje boven de ingang. Icoon uit de jaren zeventig. Abdijplein uitgestorven. Zeeuws Museum natuur lijk gesloten, alle luiken dicht. Alleen de rode bestel wagen van cuisinerie Monica zorgt voor wat afleiding. Ik zie een meisje met dampende schalen in de weer. Ze spoedt zich naar de directie Welzijn, Economie, Bestuur. Tachtig-plusser met hoog opgetrokken broek steekt het plein over. Alles is beige aan de man, maar zijn hond is wit. III Schelde Jazzfestival Terneuzen. Jazz is mooi maar moet wel heet opgediend worden. Ik ben op Grote Naam afgekomen. Het concert begint wat lusteloos op de bassen na die wel heel veel van de versterkers vragen. Het is ook minder druk dan ik verwacht had. De tent, Duvel Droomschip, is wel vol. Ik sta op de grens tussen buiten en binnen. Na een paar nummers hoor ik erbij en begin flauwtjes mee te deinen. Vette loopjes van de basgitaar. Explosieve solo's op de saxofoon. Grote Naam draagt een zilveren cowboyhoed. Give me that beat, eist ze van haar mannen. Bij sommige nummers wordt het hele gewicht van de formatie (8) in de strijd gegooid. Op zo'n moment komt ook de bestrating los, de hemel kleurt blauwer. Ik verroer me nauwelijks en word toch opgetild. En dan speelt ze eindelijk Sax-a-go-go. Het is nauwelijks te bevatten. Na afloop voel ik me onthoofd, maar mijn voeten slapen. III Uitwisselingsproject, plus discussie over moderne kunst met moderne kunstenaars in modern stadskan toor in mijn moderne woonplaats. Schilderijen plus kortfilm en video-art. Het een en ander vindt plaats in het allerkleinste zaaltje dat nog te groot blijkt voor de twintig bezoekers. In jargon uit de autobranche 29 Zeeuws Tijdschrift 2001/3-4

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Tijdschrift | 2001 | | pagina 31