van koningin Dido is. Die tocht voert door een
(zee)landschapvan beelden dat kunstenaar Niek
Kortekaas heeft gecreëerd in de vlakte van het voor
malige werkeiland in de Oosterschelde. Uiteindelijk
schepen ze in voor een theatrale reis. 'Het publiek
wordt deelgenoot gemaakt', zegt Alex Mallems. 'Het is
medespeler, zit er middenin. Pas m de boot zelf mag
het plaatsnemen op een tribune en wordt dan weer
meer toeschouwer.'
Ship of Troy is méér dan een opera. Of je het daar
om niet beter muziektheater kunt noemen, weet
Mallems niet precies. 'Het is een heel interessant
thema vandaag de dag binnen de klassieke opera.
Als men het daar heeft over vernieuwing dan is het
discussiepunt of de grens niet is bereikt. Veel nieuws
dient zich niet aan; het repertoire waarvan men zich
bedient is relatief klein. Steeds vaker denkt men nu
dat in het op locatie spelen van opera nog wél moge
lijkheden liggen om met dat repertoire iets nieuws te
doen. Een locatie biedt immers hele andere mogelijk
heden, maar stelt ook andere eisen.'
Arrangement voor koper
Dat is bij Ship of Troy ook het geval geweest. Niet alleen
in de mis-en-scène, ook puur muzikaal veranderde er
iets, vertelt Alex Mallems. 'Purcell componeerde zijn
opera voor Barokorkest met de klassieke instrumenten
die daar bij horen; clavecimbel, viool en cello.
Instrumenten die per definitie niet te gebruiken
zijn op deze locatie; een zeelandschap, ongeveer midden
in het water. De vochtigheidsgraad is zó hoog dat een
clavecimbel er gewoonweg niet gestemd kan worden.
Universele thema's
Ship of Troy gaat over zaken die niets te maken hebben
met modern of ouderwets, maar alles met vroeger en
nu. Dat is heel logisch, vindt Alex Mallems. 'Waarom
lezen we nog altijd Virgilius? Waarom vindt de kunst
in het algemeen nog altijd inspiratie in de Griekse
mythologie? Omdat het universele thema's zijn. Je
kunt zeggen: dat is een cliché, maar het gaat inder
daad over de wezenlijke dingen van het leven. Als
kunstenaar - en dus ook als theatermaker - heb je even
wel altijd de opdracht om de universialiteit vandaag
opnieuw te bewijzen. Zo ook met deze voorstelling.
We willen de toeschouwers meenemen in een heden
daagse verhaal dat verbonden is met een verhaal van
meer dan 2000 jaar oud. Een verhaal waarop Purcell
zich in zijn tijd ook heeft gebaseerd en dat toen ook al
eeuwen oud was. Bij mijn voorbereidingen ben ik ook
weer teruggegaan naar de oertekst. Ik ben opnieuw de
Aeneas gaan lezen om daaruit weer inspiratie te putten
en nieuwe invalshoeken te vinden. Ik noem dat de
scharnieren tussen de klassieke mythologie, de Barok
en het heden. Nieuwe thema's vinden is heel moeilijk;
alles is eigenlijk al verteldl De bedoeling is volgens mij
om vanuit het hier en nu aanknopingspunten en
argumenten te vinden om oude thema's nieuw leven
in te blazen en ze weer relevant te maken.'
Artistieke tocht
Door de proloog is het publiek zelf onderdeel van de
voorstelling geworden. De 500 toeschouwers, die per
avond worden verwacht, maken een artistieke tocht
naar de buik van het schip dat eigenlijk het paleis
5 Zeeuws Tijdschrift 2001/3-4
