balvereniging. 'Ik heb eigenlijk automatisch de fakkel
overgenomen.' Toch is het volgens De Loof moeilijk te
verklaren waarom hij gemiddeld twee dagen per week
aan vrijwilligerswerk voor de club besteedt. 'Ik heb een
beetje een haat-liefde verhouding met EMM. Vaak denk
ik: 'Ik stop met al die bijzaken naast het handbal', maar
ik ga er toch steeds weer mee door. Waarom weet ik
soms eigenlijk ook niet.'
Een reden zou kunnen zijn dat er maar weinig men
sen zijn die De Loof als bestuurslid op willen volgen.
Want volgens De Loof wordt het tegenwoordig steeds
moeilijker vrijwilligers te vinden die in het bestuur van
een sportclub zitting willen nemen. 'Het is nu met
name moeilijk om mensen te vinden voor bestuurs
functies. Ik erger me er dan ook een beetje aan wan
neer ik hoor dat er zo moeilijk aan vrijwilligers is te
komen. Bij EMM, en volgens mij bij heel veel sport
verenigingen, zijn er genoeg mensen te vinden die
wel wat willen doen op het uitvoerende vlak, maar
juist op het bestuurlijke vlak zitten de knelpunten. De
meeste mensen willen best zo af en toe iets doen voor
de vereniging, maar hebben geen trek in een hoop
gezeur aan hun hoofd. Iets dat toch een beetje bij een
bestuursfunctie hoort.'
Harry Thijsse
Harry Thijsse is een manusje van alles voor de gehan
dicaptensport op Schouwen-Duiveland. De inwoner van
Nieuwerkerlc houdt zich met van alles en nog wat bezig
als het op gehandicaptensport aankomt. Van het advise
ren van de gemeente Schouwen-Duivenland als bestuurs
lid van de gehandicaptenraad en het regelen van de
financiën bij het Zeeuwse district van de Nederlandse
Bond Aangepast Sporten (NEBAS) tot het regelen van
vervoer bij zijn club De Antilopen in Scharendijke.
Thijssen heeft veel binding met de gehandicapten
sport op Schouwen-Duiveland. Hij zit zeifin een rol
stoel en tafeltennist bij De Antilopen. 'Een jaar of vijf
tien geleden werd me gevraagd of ik wat vrijwilligers
werk wilde doen voor de club en daarna volgden er al
snel meerdere dingen. De gehandicaptensport is een
klein wereldje, je komt altijd dezelfde mensen tegen.
Daarnaast heb ik wel eens moeite ergens nee tegen te
zeggen. Vandaar dat ik nu nogal wat vrijwilligerswerk
voor de gehandicaptensport doe.' Dit werk is volgens
Thijsse behoorlijk veranderd, sinds hij er vijftien jaar
geleden mee begon. 'Je moet er meer tijd in steken. Het
vrijwilligerswerk is allemaal wat ingewikkelder geworden.
Je hebt tegenwoordig met veel meer regeltjes te maken,
zoals de ARBO-wet en allerlei verzekeringen.'
Hierdoor kost het vrijwilligerswerk Thijsse nog meer
tijd dan voorheen. Desondanks is het hem allemaal wel
waard. 'Alles bij elkaar heb ik er bijna een weektaak aan,
maar de waardering die je terugkrijgt voor de tijd die
je erin steekt, maakt het voor mij zo leuk. Ik maak bij
voorbeeld twee keer per jaar een informatieboekje voor
de vereniging. Als mensen je dan bellen om te zeggen
dat het boekje er zo goed uit ziet, is dat voor mij genoeg.
Ze hoeven mij niet op de schouders te kloppen. De klei
ne dingetjes, zoals zo'n telefoontje, daar doe ik het voor.'
Pierre Verstrate
Bij diverse clubs binnen en buiten Zeeland was Pierre
Verstrate al actief als jeugdtrainer. Daarnaast zat hij in
het jeugdbestuur van tennisvereniging Seroirts in
Serooslcerke. De 54-jarige inwoner van Kwadendamme
houdt zich tegenwoordig als vrijwilliger echter met
andere dingen bezig. Zoals het onderhouden van de
tennisbanen van tennisclub Ter Nisse in Nisse.
Verstrate begon vijfentwintig jaar geleden min of
meer noodgedwongen als vrijwilliger. 'Op jonge leeftijd
begon ik met volleyballen, bij De Kikkers in Aardenburg.
Dat was toen een jonge en kleine vereniging, waar ze
nog niet genoeg trainers hadden voor alle teams. Ik
ben toen de jeugd gaan trainen en sindsdien ben ik
dat eigenlijk blijven doen bij iedere vereniging waar ik
lid van was.' Zodoende was Verstrate jeugdtrainer bij
volleybalclubs in heel Zeeland en zelfs in Limburg. De
54-jarige Verstrate werkt dan ook het liefst met jonge
sporters, hoewel hij dat nu niet meer doet. 'Werken met
de jeugd heeft me altijd al getrokken, ik kan meestal
heel goed met ze opschieten. Maar naarmate je ouder
bent, wordt het gat tussen jezelf en de jeugd te groot.
Dan moet je er volgens mij mee stoppen.'
Sindsdien zorgt Verstrate er bij tennisvereniging
Ter Nisse in Nisse onder andere voor dat de banen
ieder seizoen weer speelklaar worden gemaakt en ze
bespeelbaar blijven. Iets wat volgens Verstrate voor de
nodige ontspanning zorgt. 'Ik werk bij de belasting
dienst en dat werk levert behoorlijk wat spanning op.
Het vrijwilligerswerk dat ik doe, is mijn uitlaatklep.'
Het vrijwilligerswerk dat hij nu bij Ter Nisse doet,
is naast een uitlaatklep ook nog eens een erg dankba
re hobby. Vertsrate: 'Er wordt altijd goed naar me
geluisterd. Ik word serieus genomen. Daar blijkt voor
mij de waardering uit.'
18 Zeeuws Tijdschrift 2001/5
