boden. Ze liepen al gauw met vertwijfelde koppen rond.
Een jaar zonder duivenvluchten was een verloren jaar,
een val in het niets.
In een voorlichtingsfilmpje van de Nederlandse
Postduivenhouders Organisatie (NPO) trof me een
uitspraak van een leraar: 'Niets vind ik meer ontspan
nend dan 's avond na een drukke rumoerige dag op
school mijn duiven te verzorgen.' Afgezien van het
feit dat hij de hel met de hemel vergelijkt heeft hij wel
de essentie van zijn sport te pakken. Het is echter de
vraag, in hoe verre dit aspect nog aan bod kan komen
bij een topmelker. Die is immers zuiver prestatiege
richt bezig. Dat betekent twee keer per dag hokken
schoonmaken en regelmatig ontsmetten. Drinkbakken
en schrapers dagelijks ontsmetten. Kiezen uit het
grote aanbod van vitaminepreparaten, graanmixtures,
voedingssupplementen, dieetvoer, vlieg-speciaalvoer,
kweelcvoer, snoepvoer. Voor veel geld nieuwe duiven
aankopen. De juiste duiven aan elkaar koppelen, ziek
tes voorkomen met behulp van entstof of anders ziek
tes bestrijden. En natuurlijk de duiven zo conditione
ren dat ze sterk vliegen en snel binnenkomen.
Wie eenmaal naam heeft gemaakt in de duiven
sportwereld kan eieren of jonge duiven voor veel geld
verkopen. Het is geen toeval dat de meeste topmelkers
een goed lopend bedrijf hebben of anderszins niet op
een stuiver hoeven te kijken. Het installeren van de
hokken en de aanschaf en het onderhoud van een
groot aantal duiven vergt een kapitaal. Daar komen ook
nog de kosten bij van de wedvluchten. In dit opzicht
gaat het er in de duivensportwereld net zo aan toe als
in de voetballerij. Vakmanschap is belangrijk, maar
geld geeft de doorslag.
Overigens zijn duivenmelkers net mensen. Dus
ook in deze sector wordt af en toe flink geknoeid met
doping of met vluchttij-
den. Controleurs van
de NPO moeten
deze excessen opsporen.
De bladen
Als lettervreter is het
leuk om tijdschriften
door te nemen die uit 'de
andere wereld' komen: ver
enigingsbladen, sportmagazines,
beroepstijdschriften. Je
ontdekt altijd wel iets wat vertedert of woede c.q. lach
lust opwekt. Bij tijdschriften voor duivenhouders is het
niet anders. Nederlandse duivenliefhebbers zijn geor
ganiseerd bij de NPO. Die geeft wekelijks een clubblad
uit: Neerlands Postduiven Orgaan. Het tijdschrift oogt
even grauw als de vloer van een duivenhok. In het blad
veel nieuws uit de afdelingen (foto's van mannen en
vrouwen die iets vasthouden: bekers, schalen, kransen,
diploma's of duiven, maar je komt ook artikelen tegen
over het belang van mineralen, vitaminen en vetten.
De rubriek 'compliment van de week' belicht altijd
een opvallende prestatie.(Tenslotte wil ik Willy van dei-
Donk die onder andere mijn stoepje onder het duivenhok
heeft gelegd en metselaar Leike Leyten complimenteren!)
Naast het officiële clubblad verschijnen er ook
andere duivenbladen: De Vredesduif, De Reisduif. Het
tijdschrift met de opmerkelijkste naam is Duifke Lacht.
Het wordt natuurlijk uitgegeven in België. In alle bla
den vallen de stereotiepe foto's op: melker voor hok
met duif in de hand, hulpeloze blik op oneindig.
Mijn broer H. wilde ooit dit gedoe aan de kaak stellen
en liet zich in de geschetste pose met een zwarte kip
fotograferen. Geen enkel duivenblad wilde de foto
plaatsen. De duivenmelker hecht nu eenmaal aan tra
ditie.
Verjaardagen
Op verjaardagsfeestjes en familiebijeenkomsten komen
onze gesprekken bijna altijd bij dat ene onderwerp
uit. Ik kan niet ontkennen dat ilc me in het verleden
wel eens verveelde, als er uitgebreid over de Belg of de
Geschulpte werd verhaald.
Tegenwoordig is daar geen sprake meer van. Ik
geef me natuurlijk niet volledig gewonnen -bang als
ik ben voor uitbreiding van de vluchtcapaciteit- maar
ik kan meepraten over
slagpennen, het 'geel' of
een vlucht op La
Souterraine. En nie
mand hoeft me uit te leg
gen waarom het reguliere
voer aangelengd moet
worden met gerst. Ik
maak tot op zeker hoogte
vorderingen en daar wil ik het
tot aan het einde der tijden bij
laten.
32 Zeeuws Tijdschrift 2001/5
