Grensverleggend project
Hij is erg onder de indruk van het gebouw, vindt het
mooi en ruim. 'Het is een groot gebouw, maar van
binnen ervaar je dat niet zo. Aan de buitenrand zijn er
veel kleinere kantoren met een waanzinnig uitzicht.
Ik wilde met mijn tapijtontwerp de ruimte binnen
benadrukken en zo het ontwerp van de architect nog
meer recht doen. Het werd 'Een zee van ruimte', een
titel die de lading, zijn ontwerp, in meer dan één opzicht
dekt. De golven en stromen van het historische tafereel
zijn in gestileerde vorm duidelijk terug te vinden. Maar
minstens zo belangrijk zijn de kleuren. In totaal
gebruikte hij er dertig, in vijf kleurstellingen die soms
wonderlijk in elkaar overlopen en soms weer sterk met
elkaar contrasteren. 'Het zijn eigenlijk meer kleur
combinaties', zegt Marcel. 'Een soort geel-groen, blauw-
oranje, roze-bruin, paars-lichtblauw en dan nog een
soort hel groen-geel. 'De kleur van het tapijt is eigen
lijk de enige dominante kleur in het gebouw en dat
werkt wel mooi in de ruimte. Het is heel intuïtief tot
stand gekomen omdat ik vond dat ik toch al een heel
rigide patroon hanteer. Ik wilde geen verhaal hebben
voor de kleuren. Ze zijn gekozen omdat ik ze mooi
vond, om de kleur zelf en om de uitstraling die ze
hebben.'
De motieven van golvend en stromend water zorgen
voor vloeiende lijnen die de afgeronde vormen van het
interieur benadrukken. Alleen al door het tapijt krijgt
elke kamer een eigen gezicht. Zijn keuze voor kleuren
was maatgevend voor de overige kleurstellingen. Project
leider Hans Beek benoemde Marcel Kronenburg al
snel tot 'onze kleurenman'.
Hij had nog nooit een ontwerp voor een tapijt ge
maakt. Dat was voor hem extra spannend. Met ont
werpen in het platte vlak had hij al wel ervaring (zoals
in Tilburg). Na zijn opleiding aan de Hogeschool voor
de kunsten in Arnhem volgde Marcel Kronenburg
'bewust' nog eens een opleiding aan de Rotterdamse
Academie van Bouwkunst. Daar leerde hij de basis
van technisch ontwerpen zodat hij in staat is om zijn
ideeën en ontwerpen ook technisch te kunnen onder
bouwen. 'Het was heel goed om eens bezig te zijn
met de uitvoering en realisatie van je werk en niet
alleen met het idee en het ontwerp.'
Wat het project in Zierikzee extra bijzonder maakte
was het feit dat het zo omvangrijk was. 'Het is een
enorme oppervlakte, telkens onderbroken door gan
gen en overgangen. Om daar visueel zo veel mogelijk
een geheel van te maken was een hele klus', stelt hij
achteraf vast. Bovendien was de kunstenaar verant
woordelijk voor de totale uitvoering, dus ook voor het
contact met de Franse fabrikant Tarkett Sommer en met
de interieurinrichter Jan Jurry uit Terneuzen. Samen
met Jurry reisde hij naar Frankrijk om de artistieke en
praktische wensen af te stemmen met de fabrikant. Het
bleek niet eenvoudig om zijn ontwerp goed gedrukt te
krijgen en uiteindelijk daadwerkelijk naar wens
gelegd te krijgen. Het contact met de interieurinrich
ter is van groot belang beweest, benadrukt de kunste
naar. 'Het was heel bijzonder om te merken dat hij zo
enthousiast was over het ontwerp. Hij heeft er als
ervaren inrichter al zijn know how ingestoken om het
mogelijk te maken. Het is echt een gezamenlijk pro
duct geworden. Ik zie uit naar een vervolgproject met
Jan Jurry.'
Over het eindresultaat is hij zelf erg tevreden. Of de
gebruikers en bezoekers er net zo over denken, weet
hij nog niet. 'Dat blijft de vraag. Ik heb het tapijt
gemaakt omdat ik het vond passen, omdat ik de kleu
ren mooi vond. Soms mag het behagen, maar ook
confronteren.'
Meer informatie over Marcel Kronenburg op www.kronenburg.luna.nl
17 Zeeuws Tijdschrift 2002/1-2
