v t>n|lb|®öóa fjll or^et
HÜi erift?ee, Pen Imm 195Z
j
j
doncrar farmed tilf
OcrfauiMa Rüöa Korset
is
iMcri%ee pom üterupp&^gb ot\\ ioröningglüllrf
[ef ?t)iu aacmka jblket |tallr tiflHuen^ka rööa katpetp
™v.ri till bcfolfeiiKjen i tic neöcrlütidgRa Irak ter, ürat>-
bata actie frubtanparta öPcrgiwimTii mjarna ijaraiavi ocp februari J955.
IjüjóftpDn^feipffietiietiüQrma^fë metikangfa ocp err
aam tog^ig attryck i cjicnQ<jtüenöc angliitmng (iff en an
matten s-£R aöiot)ialpenoix)ani^'raö in^omling.
re^uftatct an en arlIuetipAa rötia karpclg §ii(p-
ptair tnojxrag niflHnenpka ró'üa korget utfalaen
optart an naturem odj antiraptörntitie krojter, jör
rerkaamfiet.
mi f cmdjjlröm.
i 'rtjsrnndfJör wngkci rüèa fo>rj>rt
Schenkingsoorkonde van het Zweedse Rode Kruis, ondertekend door Emil Sandström in 1957. Gemeentearchief Schouwen-
Duiveland.
langer, maar de watersnoodramp leek de bouw ervan
voor onbepaalde tijd te hebben uitgesteld. Reeds in 1948
was namelijk besloten het ziekenhuis te Noordgouwe
te vervangen door een moderne inrichting in Zierikzee,
maar de door de ramp getroffen gemeenten op
Schouwen-Duivenland zagen niet hoe zij de financie
ring ooit nog rond konden krijgen. Nu kwam er geld
vanuit Zweden. 'Wie had ooit kunnen denken, dat wij
ons nieuwe ziekenhuis tenslotte zouden danken aan de
nobele helpende hand van het Zweedse volk', zo schreef
de burgemeester van Zierikzee, F.Th. Dijckmeester,
bij gelegenheid van de opening ervan op n mei 1957.
'De gehele gang van zaken is verrassend en ongewoon,
en juist daarom zo moedgevend en inspirerend.'5
Zweedse adviseurs meldden zich reeds in augustus
1953 in Den Haag om over de bouw van het nieuwe
ziekenhuis te spreken. Over het nut en noodzaak van
een ziekenhuis op Schouwen-Duiveland, werden wei
nig woorden vuil gemaakt. Een ziekenhuis was nu
eenmaal 'ten zeerste gewenst, beter gezegd volstrekt
noodzakelijk' aldus de burgemeester van Zierikzee,
jhr. J. Schuurbeque Boeije, de voorganger van de zoéven
genoemde Dijckmeester. De Zweedse architect M.E.
Molander bemoeide zich hoogstpersoonlijk met het
ontwerp van het ziekenhuis, dat 80 bedden zou krij
gen. Een bouwcommissie ging zelfs in Zweden pools
hoogte nemen bij enkele kleinere streekziekenhuizen.
Tijdens de Zweeds-Nederlandse besprekingen werd
duidelijk dat van Zweedse zijde als voorwaarde werd
gesteld dat het te bouwen ziekenhuis moest voldoen
aan de 'eisen, die men in Nederland aan een goed zie
kenhuis stelt', terwijl van Nederlandse zijde werd ver
langt dat 'aan de bouw en inrichting van dit zieken
huis' een accent gegeven zou worden, 'waardoor de
hulpzoekenden tot in lengte van dagen als vanzelf
zouden worden herinnerd aan het zo sprekend mede
leven van het gehele Zweedse volk met het zo zwaar
getroffen eiland'.
De Zweden werden bij de bouw van het zieken
huis zeker niet overgeslagen. Zo werd op 6 mei 1954
de eerste paal van het ziekenhuis geslagen door de
Zweedse consul-generaal in Nederland, W.E.W. Ekman.
26 Zeeuws Tijdschrift 2002/1-2
