Ik heb voorgesteld om die zaak te legaliseren, want pas
dan kan je paal en perk stellen aan de uitbreiding. Laten
we vergunningen gaan uitgeven zodat we ook voor
waarden kunnen stellen; richt bijvoorbeeld die etalages
wat minder opzichtig in. En laten we een maximum
stellen waarmee we via een uitsterfbeleid op termijn op
een geaccepteerd aantal van die sekswinkels uit komen.
dan kwam het voor dat ze zich de andere dag anders
opstelden, onder het mom van zo hadden we het niet
bedoeld. Op Schouwen-Duiveland zijn mensen min
der snel in het geven van een mening, maar als ze er
een geven dan staat die ook. Daar moest ik in het
begin wel even aan wennen. Toch heb ik mijn draai
gelukkig snel kunnen vinden.
En, was men blij met die oplossing?
Het idee om die seksshops te legaliseren werd als bij
zonder schokkend ervaren. Maar men accepteerde het.
Het bekende schokeffect van de nieuwkomer... mis
schien. Hoe dan ook, het werkte.
Een Zeeuw die orde op zaken stelt, daar was behoefte aan.
Voor alle duidelijkheid: van origine kom ik uit Bergen
op Zoom. Maar ik voel me een echte Zeeuw. Ze zeggen
dat je pas Zeeuw bent als je er al twee generaties woont.
Onzin, ik voel me zeer met dit land verbonden en het
aardige is dat ik Zeeland misschien nog wel beter ken
dan de gemiddelde Zeeuw. Ik heb in Zeeuws-Vlaanderen
en op Walcheren gewoond en na mijn studie rechten
in Leiden lange tijd bij de provincie gewerkt als jurist.
Volgende station: Zierikzee. Een behoorlijke overgang?
Absoluut. Zowel cultureel als mentaal. Zeeuws-
Vlaanderen lijkt op Brabant, de mensen zijn er wat
losser, lijken opener. En als ze de ene dag 'ja' zeiden,
U kreeg al snel te maken met een ingrijpend herinde
lingsproces. Alle kleine gemeenten op het eiland moes
ten opgaan in één grotere gemeente.
Klopt. En het is geen geheim dat over die herindeling
heel verschillend werd gedacht. Eén ding: het idee om
de zaak samen te voegen is niet van onderop gekomen.
Het initiatief kwam van de provincie en werd gesteund
door het rijk, dat toen een beleid voerde van decentra
lisatie en professionalisering wilde bevorderen.
Wat was uw opinie?
Ik kon me daar in vinden en heb als voorzitter van het
intergemeentelijk overleg geprobeerd het hele proces in
goede banen te leiden. Uiteindelijk hebben de tegen
standers zich erbij neergelegd en is het boetseerproces
begonnen.
Eén van de dingen die opvallen in de stukken is dat u
altijd gehamerd heeft op een open, transparante struc
tuur van het bestuur. U spreekt zelfvan een open-huis-
opstelling. Een uiting daarvan is het burgerspreekuur.
Ik vind het van groot belang dat burgers contact heb
ben met gekozen bestuurders. Die moeten ze fysiek
kunnen bereiken. Via een spreekuur bijvoorbeeld.
Sinds jaar en dag kan iedereen zich maandagochtend
tussen tien en elf uur melden. De raad heeft zelfs het
initiatief genomen voor een maandelijks raadsleden
spreekuur dat de fracties gezamenlijk houden.
Wat voor zaken komen daar zoal aan de orde?.
Vaak zijn het onderwerpen die niets met de gemeente
te maken hebben... Dat vind ik ook het mooie van m'n
ambt. Je bent een beetje de burgervader. Mensen bel
len je thuis op, komen zelfs aan de deur. Ze vragen
om bemiddeling bij vergunningskwesties, klagen over
de buren, leggen persoonlijke problemen voor.
Persoonlijke problemen?
Is dat zo vreemd? Het komt nu eenmaal voor in deze
samenleving dat mensen het niet meer zien zitten. Ik
4 Zeeuws Tijdschrift 2002/1-2
