n
M UjmM\
Is 4-4®
Jè.
^Or^-
Wa 4\«^6£&,w -IU.
j4 '4 4 41'li i.i g,fe
41 T zc, _i. v
2liii b i0c
V«C_ -l~o^.< <aCfc^
nCf
M*f-
(a*/) -Jwvc. -cc-sw^w
u^a, £<*oo <"-<~ Wt"
Shottf xóte»
-4-1-
5 ;afe
,)e iuu*. cyJ^ 4rfW- <*r So jae„ctk at
O: v, -f-eetri-a %>t<- ^u> cwi
11-.LIn- 1
'Die laatste week werd er nauwelijks geslapen in Forest Flails.
Er werd van alles geslikt om op de been te blijven.'
bekende regisseur Francis Ford Coppola) tot Fred
een jongen van 20 jaar die van gitaar spelen houdt.'
De directeur, de Brit Peter Malone, werd mijn chink-
mate. Naast een Poolse vrouw waren wij de enige
Europanen. Je voelt je dan toch een soort ambassa
deur van je eigen land dus heb ik dikwijls uitgelegd
dat Nederland het eerste land was dat Amerika
juist dat jaar twee eeuwen geleden als staat had
erkend; dat Nederland de grootste investeerder in
Amerika is en dat de roots van de Roosevelts in
mijn geboorteprovincie liggen.
De overige studenten kwamen uit alle delen van
Amerika. Southern bells, New Yorkse intellectuelen en
relaxte Californiërs. In de meeste gevallen betaalden
de ouders voor de cursus en sommigen kregen een
beurs van Middlebury in ruil waarvoor ze moesten
oberen. De eerste dagen hadden we nog tijd voor
uitstapjes in de omgeving. Met tweedehands bakken
als Fords Mustang, Chevrolets Caprice of gevleugel
de Cadillacs trokken we er dan op uit. We liepen
langs snel stromende beken en watervallen en
baadden in natuurlijke whirlpools met ijskoud
water. Zwemmen deden we in warm fluweelzacht
water van verlaten leisteengroeven. Bij de aanvang
van de cursus was voor zulke uitstapjes nog wel tijd
maar dat duurde niet lang.
Ming De Da Xue
Wij werden aan de zorg van professor Perry Link toe
vertrouwd die verdacht veel op Jack Nicholson leek.
Hij staat bekend om zijn fabuleuze beheersing van
het Chinees. Met een ongekend staaltje van impo
neergedrag gaf hij een vijf minuten durende uit
voering van het Chinese woord shi dat honderden
betekenissen heeft naar gelang de toonhoogte en
naar gelang de combinatie met andere karakters.1
Hoe hij de Chinese school zag, vatte hij in een later
geschreven aanbevelingsbrief zo samen: 'The
Middlebury Summer School of Chinese is a highly
unusual school in several ways. First, the work load is
much heavier than at other American colleges and
universities - certainly more than the others I have
taught at, which include Harvard, Princeton, and the
University of California. In a sense, any student who
survives the heavy work load and intense pressures of a
school like Middlebury's deserves congratulations as
well as some sympathy. Second, the students at the
Middlebury summer school are a select and highly
competitive group. Each student takes only one course,
very intensively, and this makes the competition even
more harsh.' Dat beloofde een totaal andere onder
wijservaring dan in Nederland.
De staf bestond uit twintig personen en er waren
in totaal 85 leerlingen verdeeld over vier groepen.
Onze groep bestond uit 28 leerlingen. Link legde ons
de dagindeling van de komende negen weken uit.
Om zeven uur opstaan. Een kort ontbijt en om acht
uur zestig minuten instructie over de les van die dag.
Die moesten we vervolgens door en door proberen
te begrijpen. Na de lunch naar het talenlaboratorium
om te luisteren naar conversaties die we uit ons
hoofd moesten leren. Dit alles werd tijdens indivi
duele tutorials nog eens doorgenomen. Na de even
eens korte warme maaltijd kon de rest van de avond
besteed worden met herhalen van de lessen, karak
ters stampen of het bijwonen van lezingen of films
over China. Dit al werd de volgende dag dan schrif
telijk en mondeling overhoord, enzovoort. Het voor
naamste kenmerk van de talenscholen in Middlebury
(naast de Chinese, de Arabisch, Japanse, Russische,
Italiaans, Spaanse, Franse, Duitse en sinds dit jaar de
Portugese) is de language pledge waarmee je belooft
alleen de taal van de school, in ons geval Chinees,
als communicatiemiddel te gebruiken. Daarna wer
den we als in een sekte omgedoopt en kregen een
n Zeeuws Tijdschrift 2002/3
