De grafsteen van de in Middelburg geboren Catharina
Francina de Soute (1690-1718) in Nagapatnam. Afmeting 267
x 137 cm. Foto: Ferry André de la Porte.
Ook vele Zeeuwen wisten zich een weg naar India
te banen. In Middelburg scheepten zij zich in voor
Batavia, van waaruit zij naar één van de zogenoem
de buitenkantoren op de Indiase kust konden wor
den gezonden. Het waren over het algemeen jonge
mannen met financiële of andere problemen die
zich middels het verwerven van een fortuin in India
weer aanzien en respect hoopten te verwerven. Dat
hun toekomst onzeker was, en hun leven waarschijn
lijk kort, namen zij op de koop toe.
vermeld staat: vijf mannen en één vrouw. Het zijn de
graven van de onderlcoopmannen Iohannes Nantius,
Casparus Ingels en Cornelis Outvelt, de opperkoop
man Hendrik Dubon en de predikant Anthonius
Clement. Het is geen toeval dat alleen de zerken
van deze hoge Zeeuwse VOC-dienaren bewaard
gebleven zijn, omdat alleen gefortuneerden zich
zulke fraai gedecoreerde herinneringstekens kon
den veroorloven. Bovendien belette het gewicht en
formaat van de zerken dat de lokale bevolking ze
meenam en gebruikte om er bijvoorbeeld de was
op te doen of om er kruiden op fijn te malen zoals
we dat dikwijls bij minder gewichtige stenen heb
ben gezien.
De Zeeuwse vrouw in kwestie is Catharina
Francina de Soute. Zij was de echtgenote van de
opperchirurgijn Michiel Renn en leefde samen met
hem in Nagapatnam, het hoofdkwartier van de VOC
op de Coromandel. Zij stierf in 1718 op 28 jarige
leeftijd in het kraambed, een lot dat veel vrouwen in
die tijd beschoren was. Catharina kreeg een prachtig
gebeeldhouwde grafsteen met familiewapen, bijbel
spreuk en een treurdicht.
Hier rust het kout geheent, van Renn's beminde vrouw,
Met wien hij maar een jaar, in d'Egt heeft mogen leven,
Zij liet na korte vreugd, haar man in bittren rouw,
Met een voldragen vrugt, hem hebbende begeven,
Haar tijd was als een droom, haar eind in barenswee,
Dog haren geest verhuijsd, uyt dit gewoel naar boven,
Heeft nu in plaats der aard' by God een beter stee,
Om daar in heerlijkheijd, zijn heijlig naam te loven.
Wij vermoeden dat het kind in leven is gebleven
(voldragen vrucht) maar konden hier verder geen
bewijs voor vinden. Van de moeder zelf hebben we
verder geen spoor meer gevonden, maar wellicht
sluimert er in Zeeuwse archieven nog iets van
Catharina Francina de Soute uit Middelburg, wier
grafsteen haar paradoxaal weer even tot leven heeft
gewekt.
Hier rust het kout gebeent
Op de Coromandelkust (de oostkust van India)
zijn nog zes graven te vinden van mensen die in
Middelburg geboren zijn en bij wie dat op hun graf
Marion Peters Ferry André de la Porte, In steen geschreven.
Leven en sterven van VOC-dienaren op de Kust van Coromandel in
India. Amsterdam: Uitgeverij Bas Lubberhuizen, 2002. ISBN
90 76314 950, 284 p. 37,50.
20 Zeeuws Tijdschrift 2002/3
