Kees Klok 1953 Het magisch watermerk dat ik gestaag te boven groeide, zoals bij elk bezoek weer bleek. Het lage land benadrukt in een groef. Verhalen die van lieverlee tragiek in opgeklopte heldenmoed verloren, want bij het lengen van de tijd sloop mythologie de erven op. Wat bleef: de harde koppen van de boeren, van God gegeven ongenaakbaarheid, een moeder die geen traan liet bij het sterven van een zoon en ergens op een verweerde muur een donkere, dwingende streep. 28 Ballustrada

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Tijdschrift | 2003 | | pagina 46