Cees Maas
In naam van de vader
Verrukt hangt het water
in dijken
uitgeslagen zee
Wacht bestrooide aarde
met mededogen
borden schreeuwen
Daar was het dat de vader
fluiten winden ijl een
weeklacht mee
Wijst kou de valse tijd
van kinderen
benomen Zeeuwen
Hij vond zijn dochter
bij het armpje uit de modder hoe
droombaren versmoorden
De toekeer sluit de dagen uit
herinnering herhaalt herhaalt
het weten
Onthouden mannen zaaien
woedend hun
omweelde woorden
In besproken land
zo voos beschuldigd
van vergeten
30 Ballustrada
