50% Europeaan commissaris van de Koningin. Een foikio Interview met Wim van Celder ristisch, beetje regentesk ambt? Welnee. Kijk maar hoe Wim van Celder (61), sinds 1992 commissaris in Zeeland, opereert. 'Ik kom op veel plaatsen en dring door in de veelzijdige Zeeuwse samenleving.' En daarbij kiest hij zo af en toe bewust voor de contro verse of zoals men wel eens ervaart de provocatie. Om, zoals hij het zelf uitdrukt, 'vanuit een andere invals hoek een nieuwe werkelijkheid te tonen'. Gesprek over regionalisering identiteit, het Zeeuws industriële complex en de veranderlijkheid van het openbaar bestuur. Oscar Steens Middelburg, 19 mei. Wim van Gelder leidt een groep Grieks-Cypriotische studenten door de burelen van de Abdij. Business as usual voor de commissaris. 'Maar ik kan het natuurlijk niet laten om even te zeggen hoe ik over de situatie op dat eiland denk. Vonden sommigen niet zo leuk, verwachtten ze ook niet van me, zoals zoveel mensen dingen niet van me verwachten.' Volgt een historische analyse van Cyprus. In hoog tempo, bijna onnavolgbaar. Grote denkstappen, beeldende taal. Dan schakelt hij moeiteloos over naar de gewraak te passage in het tijdschrift Be[G, waarin vrij plomp verloren een uitspraak van Van Gelder staat over de beperkingen van een kleine ambtelijke organisatie. Commotie, boze reacties. Bloemen voor het provincie- personeel als genoegdoening, want 'het ging absoluut niet om een diskwalificatie van de mensen.' En: 'Ik heb anderhalf uur met die journalist zitten praten en dan krijg je één quote.' Ik geef toe dat ik wel eens din gen zeg die men niet graag hoort, maar ik vertel er altijd een verhaal bij. Probeer een dimensie toe te voe gen, te analyseren. Dat mag in het Zeeuws Tijdschrift toch hoop ik wel, hè?' 9 Zeeuws Tijdschrift 2003/4-5

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Tijdschrift | 2003 | | pagina 11