50% Europeaan
commissaris van de Koningin. Een foikio Interview met Wim van Celder
ristisch, beetje regentesk ambt? Welnee. Kijk
maar hoe Wim van Celder (61), sinds 1992 commissaris in Zeeland, opereert. 'Ik kom op veel plaatsen en
dring door in de veelzijdige Zeeuwse samenleving.' En daarbij kiest hij zo af en toe bewust voor de contro
verse of zoals men wel eens ervaart de provocatie. Om, zoals hij het zelf uitdrukt, 'vanuit een andere invals
hoek een nieuwe werkelijkheid te tonen'. Gesprek over regionalisering identiteit, het Zeeuws industriële
complex en de veranderlijkheid van het openbaar bestuur.
Oscar Steens
Middelburg, 19 mei. Wim van Gelder leidt een groep
Grieks-Cypriotische studenten door de burelen van de
Abdij. Business as usual voor de commissaris. 'Maar ik
kan het natuurlijk niet laten om even te zeggen hoe ik
over de situatie op dat eiland denk. Vonden sommigen
niet zo leuk, verwachtten ze ook niet van me, zoals
zoveel mensen dingen niet van me verwachten.' Volgt
een historische analyse van Cyprus. In hoog tempo,
bijna onnavolgbaar. Grote denkstappen, beeldende taal.
Dan schakelt hij moeiteloos over naar de gewraak
te passage in het tijdschrift Be[G, waarin vrij plomp
verloren een uitspraak van Van Gelder staat over de
beperkingen van een kleine ambtelijke organisatie.
Commotie, boze reacties. Bloemen voor het provincie-
personeel als genoegdoening, want 'het ging absoluut
niet om een diskwalificatie van de mensen.' En: 'Ik
heb anderhalf uur met die journalist zitten praten en
dan krijg je één quote.' Ik geef toe dat ik wel eens din
gen zeg die men niet graag hoort, maar ik vertel er
altijd een verhaal bij. Probeer een dimensie toe te voe
gen, te analyseren. Dat mag in het Zeeuws Tijdschrift
toch hoop ik wel, hè?'
9 Zeeuws Tijdschrift 2003/4-5