Deze zomer exposeert Regine Schumann
(Duitsland, 1961) haar schilderkunst in de
Watertoren in Vlissingen, een Zeeuws expositie
centrum voor hedendaagse kunst. Haar galerie
houder, jan De Nijs van In Situ (Aalst, B) selecteerde
daarvoor een aantal bestaande werken. 'Gelukkig',
zegt ze, 'want ik wist niet hoe ik de installatie die ik
daar in 1996 heb gemaakt, kon overtreffen.' Dat zal
ongetwijfeld te maken hebben met haar aangebo
ren gevoel voor ruimten, dimensies en hoe je
atmosferen creëert met kleur. Een installatie beden
ken voor een ruimte is een eenmalige oefening.
Verblindende Hcikelarbeiten (haakwerk), magische
paperworks (werken op papier), kleurcomposities
met perspexplaten, tapijten en 'zwevende' ruimte
lijke werken, ze zijn allemaal te zien in Vlissingen.
Daphne Pappers
Deze schilder heeft een wel heel brede opvatting van
schilderkunst. Zij verleidt en choqueert met kleur en
licht, black light wel te verstaan, bekend uit het nacht
clubcircuit. Haar kleurvelden omvatten hele zalen en
trekken je mee als in een wervelwind van begin tot
einde, door de keuze van de vormen, de reflecties en
de beweging. Zodra de dag overgaat in de avond, gaat
het licht aan en verschijnt er een nieuwe omgeving.
De pigmenten in de haakwerken, de perspexplaten, de
tapijten en de gespannen doeken van bikinistof gedra
gen zich dan anders. Sommige motieven worden nu
pas zichtbaar, andere delen worden zachter of lichten
fel op.
Het zien van werk van de Amerikaanse lichtkun
stenaar Dan Flavin veroorzaakte lang geleden een
denkproces bij Schumann over de gebruiksmogelijk
heden van kunstlicht, omdat hij erin slaagde atmosfe
ren te scheppen met tl-buizen. Voor haar is kleur het
uitgangspunt, ze voegt daar vorm en licht aan toe.
Ze ziet zichzelf nog steeds als schilder, hoewel ze
door tentoonstellingsmakers geregeld wordt geclassi
ficeerd als lichtkunstenaar - laatst nog ontving ze een
19 Zeeuws Tijdschrift 2003/4-5
