Advocaat Doeke Roos en de Evertsens 'Zelfs het praalgraf van Johan en Cornells Evertsen in de Wandelkerk in Middelburg heeft dringend een sopje nodig,' zegt Doeke Roos, ex-zee- man en inmiddels aan de Universiteit Leiden bevorderd tot de waardig heid van doctor. 'Zet er ook weer een hek omheen, net als vroeger. Om redenen van piëteit alleen al. Nu kan elk knulletje met een zakje friet erbij, om het marmer te betasten. Wist je dat dit grafmonument niets eens volledig door de Staten van Zeeland is terugbetaald aan de Jan J.B. Kuipers Evertsens, die het destijds voorschoten?' Van die terugbetaling zal het wel nimmermeer komen, want het geslacht van de roemrijke Evertsens uit Vlissingen is uitgestorven in 1870. Maar Doeke Roos (1932) kan er nog steeds kwaad om worden. Jaren heeft hij zich verdiept in de lotgevallen van het admiralengeslacht Evertsen, telgen van de Scheldestad Vlissingen die tussen 1550 en 1750 veel hebben bijge dragen aan de reputatie van de Republiek der Verenigde Nederlanden als geduchte zeemacht én aan de ontwikkelingen van de marine in dit tijdvak. Leven en bedrijf van negentien varende Evertsens van de eerste orde en van wat mindere garnituur zijn vastge legd in Roos' dissertatie Twee eeuwen varen en vechten, 1550-375°. Het admiralengeslacht Evertsen, die ook als aantrekkelijke handelseditie door de auteur zelf op de markt is gebracht. Van loodsenpet tot doctorsbaret Toen Doeke als knaap de zeevaartschool in Den 50 Zeeuws Tijdschrift 2003/4-5

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Tijdschrift | 2003 | | pagina 52