Advocaat
Doeke Roos en de Evertsens
'Zelfs het praalgraf van Johan en Cornells Evertsen in de Wandelkerk in
Middelburg heeft dringend een sopje nodig,' zegt Doeke Roos, ex-zee-
man en inmiddels aan de Universiteit Leiden bevorderd tot de waardig
heid van doctor. 'Zet er ook weer een hek omheen, net als vroeger. Om
redenen van piëteit alleen al. Nu kan elk knulletje met een zakje friet
erbij, om het marmer te betasten. Wist je dat dit grafmonument niets
eens volledig door de Staten van Zeeland is terugbetaald aan de
Jan J.B. Kuipers Evertsens, die het destijds voorschoten?'
Van die terugbetaling zal het wel nimmermeer
komen, want het geslacht van de roemrijke Evertsens
uit Vlissingen is uitgestorven in 1870. Maar Doeke
Roos (1932) kan er nog steeds kwaad om worden.
Jaren heeft hij zich verdiept in de lotgevallen van het
admiralengeslacht Evertsen, telgen van de Scheldestad
Vlissingen die tussen 1550 en 1750 veel hebben bijge
dragen aan de reputatie van de Republiek der
Verenigde Nederlanden als geduchte zeemacht én aan
de ontwikkelingen van de marine in dit tijdvak. Leven
en bedrijf van negentien varende Evertsens van de
eerste orde en van wat mindere garnituur zijn vastge
legd in Roos' dissertatie Twee eeuwen varen en vechten,
1550-375°. Het admiralengeslacht Evertsen, die ook als
aantrekkelijke handelseditie door de auteur zelf op de
markt is gebracht.
Van loodsenpet tot doctorsbaret
Toen Doeke als knaap de zeevaartschool in Den
50 Zeeuws Tijdschrift 2003/4-5