Le charme discret de la bourgeoisie
De eerste films zag ik begin jaren zestig in de bioscoop De Koning van Engeland in Hulst. Meestal hadden
die hun première nog voor de Tweede Wereldoorlog beleefd. De klapstoelen waren uitgezeten en ik telde uit
pure verveling op de tast de langwerpige brandvlekken op de versleten bekleding. Mijn liefde voor de film
kreeg pas echt een krachtige impuls toen mijn broer verkering kreeg met de dochter van een Limburgse bio
scooptycoon. De keren dat ik mee mocht naar zijn aanstaande schoonouders staan in mijn geheugen
gegrift. Vanuit hun huiskamer gaf een deur toegang tot het privé-balkon dat hoog boven de Mabi
(Maastrichtse Bioscoop) zweefde. Diep weggezakt in rood ribfluwelen fauteuils zwijmelde ik weg bij de The
Ten Commandments (1956), Ben Hur (1959) en West Side Story (1961).
Paul van der Velde
Op kostschool werd ik me er bewust van dat film
meer dan alleen ontspanning is en een maatschappij
kritische boodschap kan uitdragen. Vooral If( 1968)
staat me nog levendig voor de geest. If gaat over een
opstand op een Britse kostschool met Malcom McDowell
in de hoofdrol. De film is uiterst gewelddadig en ein
digt met de opstand van de jongens. Ik heb nooit
gesnapt waarom de kostschoolleiding nu juist die film
koos, want het versterkte juist de opstandige gevoe
lens die er onderhuids gisten. We beraamden plannen
maar besloten dat de realiteit van een Britse kost
school te ver afstond van die van de koekenbakker-
28 Zeeuws Tijdschrift 2003/6
