En dat was...?
Een festival met toegevoegde waarde. Niet alleen films
die een week later in alle bioscopen draaien, maar
films die alleen in Vlissingen zijn te zien en waar een
award mee te winnen valt. De vraag was natuurlijk
welke positie we zouden moeten innemen ten opzich
te van andere festivals in Nederland. Hoe verhoudt
het zich tot Rotterdam dat zich profileert met experi
ment en vernieuwing of met het documentaire-festi
val IDFA. In het kielzog van buitenlandse festivals
hebben wij gekozen voor een combinatie van com
merciële en artistieke producties. Onze voorzitter
Hedy D'Ancona verwoordde het zo: Alles wat kwali
teit heeft...'
Wat populair is kan kwaliteit hebben en wat kwaliteit
heeft kan populair zijn? Él
Precies. Het kwam neer op een ontmoeting tussen de 4iiB
zogenoemde populaire en haute culture, de publieks
films en de artfilms.
Is dat onderscheid vandaag de dag nog houdbaar?
Die Berlijnse muur tussen het alternatieve circuit en
de reguliere bioscopen heb ik altijd volslagen onzin
gevonden. Die houding in de filmhuizen van wij
weten wat goed is, stoorde me mateloos. Hier in
Vlissingen is de muur wel aardig neergehaald, denk
ik. Een andere manier om ons te onderscheiden was
de aandacht voor film en literatuur en de daaraan ver
bonden competitie. Behalve dat dat een interessant
thema is - overal in de kunst zie je mengvormen ont
staan tussen verschillende kunstdisciplines - gingen
we ervan uit dat literatuurminnend publiek ook een
goede film weet te waarderen.
Hoe belangrijk was de locatie, Cine City in Vlissingen?
Die was cruciaal. Je zag en ziet dat filmfestivals steeds
vaker met succes op bijzondere plekken worden
gehouden. Neem dat festival bovenop een berg, in een
klein Kroatisch dorpje met achthonderd inwoners. In
Vlissingen hebben we natuurlijk ook niet te klagen:
prachtige accommodatie, vlak bij de zee en culinair is
hier ook het nodige te beleven. Wel ontbreekt er een
hotel dat ambiance heeft.
Matthijs van Heijningen heeft eens voorgesteld om
tenten op het strand te zetten en daar de films te gaan
vertonen.
Binnen vijf jaar staan die tenten er en zullen we film
feesten organiseren.
Dit jaar speelt een deel van het festival zich afin
Scheveningen. Een vreemde zet. Kun je je niet beter
op Vlaanderen richten?
4 Zeeuws Tijdschrift 2003/6
