'Ik wil een wereld
Margriet Smulders (1955, Bussum) exposeert
van 31 januari tot en met 28 maart in deWillemj,
een voormalige kazerne in Vlissingen. De titel
van de solotentoonstelling, 'Tulipomania',
verwijst naar de kortstondige tulpgekte die de
Nederlandse economie in de zeventiende
eeuw op zijn kop zette. Tulpen waren toen zo
populair dat de prijs van één bloembol kon
stijgen tot drieduizend florijnen. De kunstenaar
Smulders is aangestoken door deze manie en
dompelt de bezoeker met haar monumentale
foto's onder in een orgie van diepe kleuren en
dubbelzinnige vormen.
Daphne Pappers
Fotografie is een overweldigend medium dat niet meer
weg is te denken uit ons leven. In de hiërarchie van
de beeldende kunst lijkt de moeder der kunsten, de
schilderkunst, de jammerlijke verliezer. De opkomst
van de fotografie, zo'n honderd jaar geleden, hield een
regelrechte dreiging in voor het bestaansrecht van
schilders. Met één druk op de knop kon een meester
werk worden geschapen, niet te vergelijken met de
tijd die nodig was voor het totstandkomen van een
doek.
Terwijl een schilderij per definitie een persoonlijke
interpretatie van de werkelijkheid is, speelt de heden
daagse fotografie echt en onecht vrijelijk tegen elkaar uit.
Omdat fotografie de werkelijkheid lijkt vast te leggen,
heeft de fotograaf meer macht over zijn toeschouwer
dan de schilder.
Aan de foto's van Margriet Smulders zie je dat de
ballast van de kunstgeschiedenis geen issue is voor
Smulders. Tekenen en schilderen vormen, nog altijd
zichtbaar, de basis van haar kunstenaarschap. Toch
nam ze de fotocamera al tijdens haar academietijd
spelenderwijs ter hand. Met groot gemak laat ze haar
toestel klassieke genres inlijven zoals portretten en
stillevens, eigentijds glossy uitgevoerd.
18 Zeeuws Tijdschrift 2004/1-2
