Huib Rademakers, Westerschelde bij avond, 2003, afmeting 40 x 60 cm, olieverf op doek, collectie Vortex.
Ossenisse, het geboortedorp van Rademakers wordt
omringd door polders en dijken. De VPRO maakte er
enkele jaren geleden een documentaire over die een
beeld gaf van het authentieke dorpsleven door de lens
van een randstedeling. In de omgeving staan de in
woners van Ossenisse vooral bekend om hun koppige
natuur. Tijdens de kermis, herinnert Huib zich, kwamen
er mensen van heinde en verre voor de schieting op
de liggende wip en het gaaibollen. 'Je moest jezelf ver
maken: op de dijk naar grote vrachtschepen kijken, of
liever nog bij vriend Jos Verdurmen in de schuur over
balken lopen, vijf meter boven een betonnen vloer,
door nauwe gangetjes tussen strobalen doorkruipen.'
Maar goed dat zijn ouders het zo druk hadden met de
winkel, VéGé 10%, de slagerij en de OK benzinepomp.
Er waren altijd mensen over de vloer. Niet zelden
kwam iemand na sluitingstijd om een boodschap.
Perkpolderblues
Op zijn twaalfde ging Huib op kostschool in Tilburg.
'Toen kwam de pont midden in mijn leven te staan.
Vader bracht me altijd letterlijk op de valreep weg met
de Ford Taunus. Met een koffertje schone kleren in de
hand de pont op. Over de reling hangend, Perkpolder
steeds verder zien verdwijnen. Vissers op de dijk,
boten naar en van Antwerpen voorbij zien manoeu
vreren tussen zandbanken en boeien. En twintig
minuten later, bonkend tegen de azobé palen, liep de
pont de fuik van Kruiningen binnen. De ijzeren trap
af, in de bus naar station Kruiningen-Yerseke: een
24 Zeeuws Tijdschrift 2004/1-2
