Aad Smaal, hoofd
Proeftuin voor aquacultuur
Het kweken van vis, schaal- en schelpdieren, gewassen,
algen, wieren, wormen en sponsen, kortom: aquacul
tuur, is een belangrijke internationale bedrijfstak die
antwoord kan geven op actuele vraagstukken als over-
bevissing, milieubescherming en toenemende consu-
mentenvraag, zo werd op de jubileumbijeenkomst in
Yerseke duidelijk. Het moet het mogelijk maken om
op deze manier economisch rendabel en maatschap
pelijk verantwoord voedsel te produceren. Innovaties
in deze sector vormen een belangrijke impuls voor de
Nederlandse kenniseconomie, zo werd in januari
benadrukt en Zeeland is bij uitstek geschikt als proef
tuin te fungeren met Yerseke als bijna vanzelfsprekend
natuurlijk centrum.
Aquacultuur ook wel zeecultuur of maricultuur
genoemd, heeft kansen op verdere groei. De vraag
naar deze producten neemt toe, terwijl de opbrengsten
uit de visserij een plafond bereikt hebben of teruglopen.
Dit geldt niet alleen voor de zee-, kust- en binnenvis
serij. De vangst van schelpdieren in Waddenzee en
Oosterschelde kent steeds meer beperkingen. Aqua
cultuur kan de oplossing zijn om aan de stijgende
vraag van consumenten te voldoen. Bij het benutten
van de kansen heeft de sector evenwel een steuntje in
de rug nodig. Het Innovatieplatform moet dat gaan
bieden. Om de benodigde kennis over aquacultuur te
mobiliseren en verder te ontwikkelen wordt - uiter
aard in Yerseke - een Innovatiecentrum Zeecultuur
opgericht. Trekker van het innovatiecentrum is het
van het Centrum voor Schelpdieronderzoek. Foto's: PvH Mediaproducties er
Centrum voor Schelpdieronderzoek (CSO) in Yerseke.
Het innovatiecentrum voor zeecultuur in oprichting
houdt zich bezig met 'zilte teelten' terwijl het onlangs
opgerichte innovatieplatform aquacultuur bedoeld is
voor zowel zoete als zoute teelten.
Aad Smaal is hoofd van het CSO. Hij kwam 25 jaar
geleden naar Zeeland als medewerker van Rijkswater
staat voor de Deltawerken en belandde uiteindelijk bij
het onderzoekcentrum in Yerseke. 'Als je het hebt over
innovaties in de aquacultuur dan hoort het zoete er
inderdaad ook bij. Van oudsher is de visteelt in Nederland
zoetwaterteelt. Je hebt twee commerciële bedrijven die
tarbot kweken en één die experimenteel met tongkweek
bezig is. Als je de schaal- en schelpdiersector erbij
betrekt krijg je een ander beeld over de verhouding
tussen zoet en zout. De mossel- en oestersector neemt
- economisch gezien - immers een belangrijke plaats
in. De kokkelvisserij valt nu nog onder visserij, maar
zou in de toekomst onder kweek kunnen gaan vallen.'
Dat er een Innovatiecentrum voor zeecultuur wordt
opgericht en dat dit centrum in Yerseke wordt geves
tigd is geen toeval, benadrukt Aad Smaal. 'Dat is niet
zomaar bedacht. Daar zijn goede redenen voor.' Het
past in actuele ontwikkelingen die zich voordoen; in
het beheer van water, natuur en visserij. Allerlei maat
schappelijk trends komen samen zoals wonen aan het
water. Water is gewoon in en is steeds vaker vriend in
plaats van vijand. Relatief nieuw is de zoutwaterteelt
van landbouwgewassen. Smaal: 'Het landbouwkundig
beheer komt hier nog eens bij, mede omdat Wageningen
18 Zeeuws Tijdschrift 2004/3-4
