Yvette Lardinois en Jan Goossen
Yvette Lardinois (Waalwijk, i960) en Jan Goossen
(Venezuela, 1937) wonen sinds kort in Vrouwenpolder.
Jans vader die bij Shell werkte, kwam uit Vlissingen.
Jan bracht er een gedeelte van zijn middelbare-school-
tijd door maar opgroeien deed hij in Amerika. In de
roerige jaren zestig woonde hij in Amsterdam en rond
zijn sculptuur op het Spui vlak voor het Maagdenhuis
ontbrandde een strijd tussen voor- en tegenstanders.
De laatsten wonnen en het werd verplaatst naar het Flora
park maar toen zat Jan al lang en breed in Eindhoven
waar hij lesgaf aan de kunstacademie. Daar leerde hij
Yvette kennen. Zij werkte toen bij het Nederlands
Textielmuseum in Tilburg. Het duurde niet lang voor
dat ze een oude melkfabriek kochten die uitgroeide
tot een artistiek centrum. Twee jaar geleden kreeg Jan
een hartaanval. Nadat hij daarvan hersteld was, wilde
hij terug naar het land van zijn voorouders.
zijn nooit geleverd. In Vlissingen denkt hij dikwijls
terug aan de claustrofobische structuur van Amsterdam
die hij vergelijkt met een spinnenweb: 'als er ergens
een draadje geraakt wordt, gaan elders in de stad de
alarmbellen af.' De keuze in Vlissingen te gaan
wonen is een optelsom van zaken: het landschap,
fragmenten van verhalen van de kunstwereld van
vroeger, het relaxte, Zeeuwse meisjes met strakke
truitjes en navelpiercings, het zuidelijke, de nabijheid
van Vlaanderen, het afsluiten van de Vlissingse boule
vard op zondag en de herinnering aan zijn eerste
bezoek aan Zeeland in 1962 waar zijn vader met alle
geweld naartoe wilde om er over een van de eerste
zebrapaden in Nederland te kunnen lopen. Zijn vader
werd er bijna overreden en bij aankomst op de eerste-
hulpafdeling hing er een grote poster met 'Veilig
Oversteken op het Zebrapad'.
11 Zeeuws Tiidschrift 2004/5
