voor altvioolles naar Tilburg. Na mijn eindexamen
verhuisde ik naar Amsterdam, waar ik les kreeg van
dezelfde leraar als in Tilburg. Na vier jaar nam ik een
docent die in Keulen woonde dus moest ik elke week
daar naartoe reizen. Ik had het ervoor over.
De keuze voor een conservatorium wordt bepaald
door het lerarenaanbod. Als er in Middelburg een con
servatorium was geweest met een leraar naar mijn keuze
dan was ik daar in elk geval tijdens mijn middelbare
schooltijd naartoe gegaan. Waarschijnlijk had de behoef
te uit te vliegen me toch doen beslissen te vertrekken.
Tijdens mijn studie heb ik veel in verschillende orkesten
geschnabbeld. Dat was heel leerzaam en tegelijk merkte
ik dat mijn hart niet ligt bij spelen in een symfonieor
kest. Ik vond het uitdagender en meer inspirerend in
kleinere ensembles te spelen. Ik was aangenaam verrast
toen het Combattimento Consort Amsterdam me vroeg
vast lid te worden. Een jaar later werd ik ook gevraagd
door Het Mondriaan Kwartet. In die twee ensembles
kan ik mijn voorkeur voor oude (barok) en nieuwe (20e
eeuwse) muziek uitleven. Ik ben veel op tournee in
binnen- en buitenland met deze twee ensembles. De
weinige keren dat ik in Middelburg speel, zijn voor mij
altijd van bijzondere betekenis.
Om nooit te vergeten
Dominique Zwartelé (Terneuzen ig6y) - Klarinettiste,
musicus/actrice bij de jeugdtheatergroep Het Filiaal en
docente klarinet aan de muziekschool Westland.
Op mijn achtste begon ik met klarinetles aan de
Zeeuwse Muziekschool bij Guido Goethals. Ik wilde
eigenlijk eerst dwarsfluit spelen waarschijnlijk onder de
invloed van de Thijs van Leer-hype in de jaren zeven
tig. Gelukkig heeft het lot het anders beslist. Ik zal het
moment nooit vergeten toen mijn toekomstige klari
netleraar in een galmende keuken van de school uit het
hoofd alle mogelijkheden van het instrument liet horen:
van pianissimo tot een oorverdovend fortissimo. Hij
heeft met zijn geweldige spel de liefde voor dat mooie
ronde warme geluid van de klarinet en de liefde voor de
muziek bij mij opgewekt. Goethals was vooral goed in
het moderne repertoire en dat sprak me erg aan.
Daarom weet ik precies wat bij kinderen aan
slaat. Ik ben tien jaar geleden afgestudeerd aan het
Koninklijk Conservatorium van Den Haag en ben
nu docente aan of eigenlijk beter 'theatermusicus'
bij de jeugdtheatergroep Het Filiaal in Utrecht. Ik
heb dus veel te maken met kinderen en hun reacties
op muziek. Ze voelen zich qua klassieke muziek
vooral aangetrokken tot de moderne variant ervan en
componisten zoals Stravinsky met zijn extremen in
dynamiek, grote intervallen en heftige ritmiek. Dat
soort muziek moet je als ervaren luisteraar opnieuw
leren waarderen omdat je gewend bent een bepaald
harmonisch patroon te horen. Als dat ontbreekt haken
velen af. Een van de leuke aspecten van uitvoerend
musiceren is je publiek te voeden met repertoire dat
ze niet eerder gehoord hebben: gekke instrumenten
combinaties of vooral muziek in combinatie met tekst
en beeld zoals in een muziektheaterstuk. Dat is altijd
erg spannend. Het is inspirerend met mensen te wer
ken die niet de platgetreden paden bewandelen en om
kinderen niet alleen als kijkbuisdieren te zien.
Het is wel duidelijk dat mijn voorkeur uitgaat naar
het theater. Toch heb ik in de loop van de jaren veel
geremplaceerd in diverse symfonieorkesten en daar
moet je heel andere kwaliteiten voor hebben zoals
uitgebalanceerd instrumenteel vakmanschap op het
hoogste niveau. Daarnaast moet je de nodige sociale
vaardigheden hebben om jarenlang naast dezelfde col
lega's te zitten waarmee je dikwijls hetzelfde repertoi
re moet spelen (ik schrijf dit met een glimlach om de
mond). Mijn meest intense orkestervaringen waren in
het Nationaal Jeugdorkest waar iedereen nog zo jong
en boordevol passie zit voor de muziek. Mahler 2 en
Sjostakovtisch 5 zal ik nooit vergeten. Het woord pas
sie brengt me gelijk bij de kamermuziek. Dat is een
holle opmerking die je uit de mond van alle musici
hoort want waar ze ook hun brood mee verdienen,
kamermuziek brengt ze terug bij de oerliefde voor
de muziek. Het is de reden waarom je ooit begon
nen bent te spelen. Het maakt weinig uit dat er geen
droog brood mee te verdienen valt. Je doet het puur
voor je plezier.
Ik speel met Trio Voce (zang, klarinet en piano)
29 mei 2005 in de Raadskelder in Sluis en met thea
tergroep Het Filiaal was ik in Middelburg op 10 april.
Het is altijd fijn in Zeeland te spelen omdat daar alles
ooit begonnen is....
Met uitzondering van de inleiding bestaat dit artikel
uit zelfbespiegelingen van de musici, soms lento,
soms presto in harmonie gebracht door de gastdiri-
gent. In de toekomst zal een special gewijd worden
aan Zeeuwse musici buiten Zeeland als ze het ten
minste niet te druk hebben!
36 Zeeuws Tijdschrift 2005/1-2
