Van Sleep-Inn tot Poppodium
Er zijn nu drie betaalde krachten werkzaam in De
Piek die sinds jaar en dag ondersteund worden door
een grote groep vrijwilligers. Ze hebben heel diverse
achtergronden en zonder De Piek zouden ze elkaar
waarschijnlijk nooit ontmoet hebben. Deze korte his
torische schets van 35 jaar De Piek is een uitdaging
maar gelukkig is er genoeg archiefmateriaal en zijn er
nog vele andere ooggetuigen die ik aan de tand kon
voelen.
De Piek begon als Sleep-Inn in 1970, in de
inmiddels afgebroken oude huishoudschool in
het Groenewoud, tussen de Walstraat en het Plein
Vierwinden. Op de zolder van het pand lagen matras
sen die door de Koninklijke Marine waren geschon
ken. Voor één gulden kon je er overnachten. De
Piek heette in deze periode nog het V.O.C., Vlissings
Ontspanningscentrum. In het pand dat werd ver
bouwd door de medewerkers was ook een café, een
Wereldwinkel, een donkere kamer (om foto's te ont
wikkelen) en een theehuis. Daar werd thee gedronken
en er werd ook wel eens een joint doorgegeven.
Concerten werden georganiseerd in de
jeugdherberg naast het huidige archief in de
Hellebardierstraat. Kort daarna kwam de huidige
locatie in diezelfde straat beschikbaar. Het was een
voormalig Koninklijk Militair Tehuis, op nummer
n-13. In het pand was een aparte ruimte, een dans
zaal met antieke parketvloer, uitermate geschikt voor
het geven van concerten. De Piek werd omgevormd
tot een stichting en er werd een projectleider aange
trokken die allerlei nieuwe activiteiten ontwikkelde.
Tegenwoordig is De Piek hoofdzakelijk een poppo
dium, maar in de jaren zeventig en tachtig werd er
gezeefdrukt, gefotografeerd, op kinderen gepast en
werden er allerlei cursussen georganiseerd. Onder de
noemer Piekoscoop was er een filmprogrammering.
Het maandprogramma van oktober 1982 geeft de
45 Zeeuws Tijdschrift 2005/1-2