activiteiten van toen bloot: coffeeshop, schaakmiddag,
café, homofielensoos, meidencafé, film, cursussen,
video en yoga.
Toch is de muziek altijd als voornaamste activi
teit beschouwd. Iedere medewerker kan uit het blote
hoofd een rij namen noemen van musici die ooit
in De Piek speelde: de legendarische Nico van The
Velvet Underground, The Simple Minds, Hans Dulfer,
Herman Brood en van eigen bodem bijvoorbeeld Blof
en The Fatal Flower. De lijst is eindeloos. Dat bleek
wel uit de verzameling gezeefdrukte affiches die bij
het 30-jarige jubileum in deWillem3 werd tentoonge
steld. Het zijn kunstwerkjes op zichzelf. Grote namen
zoeken soms een kleine zaal om even buiten de sleur
van een tournee te verkeren. Dan wordt De Piek
aangedaan. De legendarische Engelse psychedelische
rockband Gong gebruikte De Piek als tussenstop.
Talent wordt vroeg gespot. Op het moment dat bands
onbetaalbaar worden, zoals Blof, heb je ze in De Piek
al lang kunnen zien.
De Piek draait al jaren mee in het clubcircuit van
Nederland en voor Zeeuwse bands is het podium een
verplicht adres. Bijvoorbeeld op The Kids are Allright-
avonden. Jong Zeeuws talent krijgt alle ruimte om
zichzelf te presenteren en podiumervaring op te doen.
De Piek organiseerde jamsessies en toen die succesvol
werden, bleef dat niet onopgemerkt. Op een gegeven
moment had bijna elk café in Vlissingen een eigen
jamsessie en hield men zich steeds meer met (live-
Jmuzielc bezig. Weer later was De Piek er het eerste
bij om Gothic-avonden te organiseren. Deze nieuwe
trend trok bezoekers van ver buiten de regio.
Ondanks alle successen is De Piek door diepe
dalen gegaan. Vanaf de oprichting waren er mensen
die om een scala van redenen (met name geluidsover
last) De Piek liever kwijt dan rijk waren. Toen slui
ting dreigde, werd er de actie 'De Piek moet blijven'
gevoerd. In 1995 werd er de Vereniging Vrienden Van
De Piek opgericht en kon het doemscenario van de
sluiting worden afgewend. De Piek bleef behouden en
het pand werd gerenoveerd. Talloze optredens hadden
sindsdien plaats. Om een indruk te geven van hoe het
eraan toegaat, geef ik een impressie van het optreden
van de accordeonist Flaco Jimenez.
Flaco Jimenez
Op muziekgebied sprong er in 2004 één optreden
duidelijk uit en aan de hand daarvan wil ik een kijkje
achter de schermen van De Piek geven. We schrijven
zaterdag 5 maart. Rond een uur of vijf zijn de eerste
medewerkers present: de zaalploeg. De optredende
band komt normaal gesproken tussen vijf en zeven
uur aan. De zaal wordt in gereedheid gebracht. De
lichttechnicus haalt enkele ladders tevoorschijn en
begint de lichtshow in te richten. Terwijl hij kleuren-
filters in de lampen schuift, heeft de geluidstechnicus
de PA-installatie aangezet. Hij regelt het geluid alvast.
De sporen van de repetities van oefenbands die bijna
dagelijks plaatshebben, worden uitgewist. Het podium
wordt schoongeveegd.
Er hangt een lekkere tintelende spanning in
de nog lege zaal. Vanavond staat niet de eerste de
beste op het podium. Het is de legendarische Flaco
Jimenez, 's werelds beste accordeonist. Hij speelde
met alle groten uit de muziekwereld en werkt zich
ook in Vlissingen in het zweet. Het publiek weet het
te waarderen. Een lang van tevoren uitverkochte zaal
zingt alle klassiekers als He'll have to go en Stand
by me luidkeels mee. Wie wilde kon na afloop met
Jimenez op de foto en mocht zijn accordeon vasthou
den. Jimenez en zijn band blijven daarna rondhangen
in de bar. Dat ongedwongene maakt De Piek uniek
en een onmisbare podiumvoorziening voor Zeeland.
In april staan er vele bijzondere optredens op het pro
gramma.
Met dank aan Ellen Gellman, Han Roose en Natasja Koole. Zie
voor informatie over De Piek de website www.depiek.nl of bel
0118-416791.
46 Zeeuws Tijdschrift 2005/1-2