Muziekverenigingen maken, net als vele andere organisaties die uit vrijwilligers bestaan, zorgelijke tijden
door. Je moet met zoveel hobby's concurreren, hoor je keer op keer. Zo ook bij Excelsior en Confetti uit
Goes. Een showkorps met jeugdkorps naar Amerikaans voorbeeld is uniek in Nederland. Driekwart eeuw
verenigingsgevoel, koerswijzigingen, ledentekorten, geldzorgen, maar ook tomeloze inzet en perioden dat
de vereniging op het hoogste niveau in binnen- en buitenland speelde. 'We zijn een muziekvereniging die
ernaar streeft zich te laten zien', klinkt het aan het begin van het jubileumjaar vol ambitie.
Peter Urbanus en Peter van Houte
In het verenigingsgebouw aan de Verrijn Stuartweg in
Goes schuiven drie mensen aan. Joyce Schoe is coör
dinator van Confetti, de jeugdafdeling van Excelsior.
Zij onderhoudt contacten met ouders, zet activiteiten
op voor de kinderen en draagt zorg voor de contacten
tussen bestuur en instructeurs. 'Ik ben echt bezig
met het verenigingsdeel. Leuke acties verzinnen om
de kas te spekken of nieuwe leden binnen te krijgen,
bijvoorbeeld.' Ilona de Jong is penningmeester. 'Aan
leden en geld is altijd gebrek. Uitsluitend op subsidies
en de contributie kun je niet draaien. De jeugd brengt
wel contributie binnen maar kost vooral veel geld.
Voor hun optredens kun je niet veel vragen. Excelsior
brengt in het seizoen wel geld binnen, maar daar
staan weer heel hoge reiskosten tegenover.' Beiden
kwamen door familie of als ouders voor het eerst
over de vloer bij Excelsior. Joyce: 'Mijn broer zat al op
jonge leeftijd bij Confetti. Later kon mijn eigen oud
ste zoontje er weer geen genoeg van krijgen als zijn
oom shows liep. Dan ben je er als moeder natuurlijk
bij. Op een bepaald moment gaf ik me op om bij de
Sinterklaasactiviteiten mee te helpen en toen was ik
verkocht.'
Front facing
Dankzij mensen als Ilona en Joyce lean korpscoördi
nator Alois de Munck zich vooral op zijn eigen taken
richten. Hij is verantwoordelijk voor de muzikale
63 Zeeuws Tijdschrift 2005/1-2
