75 jaar Excelsior De van oorsprong protestants-christelijke muziekver eniging Excelsior werd opgericht als pijperkorps op 10 juli 1930. Het lidmaatschap was oorspronkelijk bepaald op 25 cent per week, maar na protesten dat dit veel te duur was, werd besloten er maar 25 cent per maand van te maken. Uniformen en instrumenta rium volgden later. Als dé inspiratie gold toen en ook nog lang daarna Jubal uit Dordrecht. Begin 1932 gin gen twee van de oprichters eens naar Dordrecht. De directeur van Jubal zei dat de muziek veel mooier zou zijn als ze een grote trom aanschaften. De eerstvol gende Koninginnedag maakte Excelsior grote indruk met dit instrument. Dat jaar kwam ook het eerste uni form: witte blouse, blauwe das, broek en riem. Na een zomerconcert in 1941 in de tuin van het Schuttershof kreeg Excelsior een reprimande van de Duitsers. Ze had het concert afgesloten met het Wilhelmus. Toen de bezetter erop stond dat Excelsior zich bij de Cultuurkamer zou aansluiten, besloot de vereniging zichzelf op non-actief te stellen, in afwachting van betere tijden. De drumband van de Jeugdstorm had grote belangstelling voor het instru mentarium, maar men zag kans het overgrote deel te laten 'onderduiken', evenals een bedrag van 97 gulden en zesendertig cent uit de verenigingskas. Na de bevrijding van Goes op 29 oktober 1944 stak het bestuur gauw de koppen weer bij elkaar en op 5 mei 1945 gaf Excelsior acte de présence, temidden van de algehele feestvreugde. Bij de pijpers was het altijd gezellig, luidde in de jaren vijftig de slagzin, waarmee ook reclame werd gemaakt voor de vereniging. Revues waren populair en Excelsior hield vaak zaaluitvoeringen, met muziek en toneel. Daarbij werden hele decors opgetuigd, met stadsmuren, kanonnen, treinen en zelfs een keer een één meter hoge kip. Begin jaren zestig ging Excelsior een keer in staking, omdat bij evenementen als het jaarlijkse fruitcorso korpsen van buitenaf meer kregen betaald voor optredens terwijl ze evenveel moesten presteren. De verenigingen Hosanna en Euphonia beloofden zich solidair op te stellen, maar toen het erop aankwam marcheerden ze braaf af. De affaire gaf nogal wat beroering, maar het jaar daarop kregen alle verenigingen wel gelijk betaald. Een grote verandering was de omschakeling naar een showband naar Amerikaans voorbeeld in de jaren zestig. Dit in navolging van het eerdergenoemde Jubal uit Dordrecht. Joop Groesbeelc, afkomstig van deze vereniging, werd aangetrokken als instructeur directeur. Eind zestiger jaren brak de tijd aan van de buitenlandse optredens: een optreden op bevrij dingsdag in Brussel, samen met de kapel van de Belgische luchtmacht. Voor duizenden enthousiaste Tsjechen, die nog nooit een showband hadden gezien. Twee weken Tunesië in 1976. En: een optreden in de Rotterdamse Kuip, tijdens de rust in een wedstrijd Ajax-Feyenoord. Excelsior was een veelgevraagde muziekvereniging. Show werd steeds belangrijker. Midden jaren tachtig koos de vereniging voor de huidige vorm: een drumkorps naar Amerikaans voorbeeld. Jong Excelsior werd eind jaren tachtig opgeheven wegens een gebrek aan leden, maar in 1993 werd een nieuw jeugdkorps Confetti opgericht. Binnen een jaar had dat 45 leden. Het sterke verloop speelde de vereniging altijd parten. Excelsior is in het verleden talloze keren verhuisd. In 1983 betrok ze de oude veilinghallen aan de Fruitlaan in Goes. Drie maanden lang werkten leden aan de aanpassing en geluidsisolatie. Toenmalig burgemeester Blanken speelde bij de opening My way op piano. Tegenwoordig huist het Goese showkorps in een pand op het bedrijventerrein De Poel. Met dank aan Peter Nieuwenhuize. Op zaterdag 26 november wordt het 75-jarig jubileum feestelijk gevierd met een theatershow in De Mythe in Goes. Naast de actieve medewerking van Confetti zullen ook de korpsen uit IJzendijke en Axel acte de présence geven. Alle disciplines van de verenigingen komen aan bod en een reis door de tijd zal in het programma zeker niet ontbreken. Voor meer informatie: zie www.excelsior-goes.nl of bel 0113-233528. 64 Zeeuws Tijdschrift 2005/1-2

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Tijdschrift | 2005 | | pagina 68