tact opgenomen met een basisschool, met het aanbod daar eens wat lessen te geven. Ze is met wat trom petjes op pad gegaan en dat gaat heel leuk. Daardoor krijgen we volgende week drie nieuwe leerlingetjes binnen.' Alois denkt dat er een enorm potentieel is aan leden op de Goese basisscholen. Maar dan zou je de mensen van Excelsior moeten vragen of ze naast de vaste oefenavonden op vrijdagmiddag met hun instrumenten langs de basisscholen willen gaan. Een muziekvereniging kan kinderen veel bieden, weet hij. 'Er is best een zeker percentage aan kinderen dat van hun ouders op muziekles zou mogen, maar voor wie de muziekschool te duur is. Anderzijds schrikken vele ouders als ze horen dat de kinderen soms meerdere keren per week moeten komen spelen.' Joyce: 'Wij zijn heel laagdrempelig. Je hoeft hier geen noot te kunnen lezen. Blazers krijgen hun instrument mee naar huis en slagwerkers hun stokken en een drum matje. Je leert vooral heel veel en speelt met leeftijd genoten.' Samenwerking over de Westerschelde Het seizoen begint voor Excelsior gewoonlijk met Koninginnedag. Traditioneel geldt die dag ook als deadline voor de show. Dan moeten alle zaken op orde zijn. Het is een hele klus elk jaar met een ander repertoire en een nieuwe choreografie te komen, ver telt Alois, 's Winters zijn de leden daar maanden mee zoet, meerdere avonden per week. En daar komen de zondagen in het seizoen bij, als er shows moeten wor den gelopen. Dat betaalt aardig maar Excelsior moet concurreren met korpsen in den lande die vaak groter zijn en daardoor meer te bieden hebben. In Frankrijk en België bestaat meer waardering voor muziekvereni gingen als Excelsior. Ze reizen dan ook geregeld af om in het buitenland straatoptredens te verzorgen, wat ook echt geld oplevert. Daar moet niet licht over wor den gedacht, stelt Alois. 'Voor optochten in Frankrijk is drie uur lopen het gemiddelde en daar gaat het acte de présence geven en opstellen nog aan vooraf.' Excelsior treedt sinds kort niet meer alleen op. Ze gaan de straat op met showband Jeugdbelang uit IJzendijlce, omdat er in Goes momenteel te weinig blazers zijn. De Westerscheldetunnel heeft die con tacten vergemakkelijkt. Ilona: 'Als er iemand ziek is, moet je een optreden afgelasten. Bovendien scheelt het of je met dertig of met of vijftig man de straat opgaat. Een grotere groep oogt nu eenmaal beter en is goed voor de uitstraling wat misschien nieuwe leden aantrekt.' Confetti werkt weer samen met de jeugd van een muziekvereniging in Axel, Jong Axel. Daar heeft men een gebrek aan slagwerk en in Goes aan blazers. Zo'n samenwerking heeft nog een ander plus punt, stelt Joyce. 'Je biedt ze optredens. Dat vinden die gastjes geweldig, om voor een optreden naar Axel te gaan en andersom ook. Zo konden de jeugdleden van beide verenigingen vorig jaar op de Taptoe in Goes spelen. Samen heb je dan een groot korps.' De vereniging draait op de tomeloze inzet van een beperkt aantal mensen. Zoals Riet Moison, die al jaar in jaar uit de uniformen en kleding voor elke nieuwe show maakt. Hoe blijven mensen zo lang toegewijd aan hun vereniging? Alois: 'Ik haal mijn motivatie uit de club. Telkens weer. Enkele jaren terug lag het aantal blazers zo laag, dat het niet meer mogelijk was daarmee een show op te zetten. We hebben toen een jaar zonder show gedaan. Nou, dat heeft een les opgeleverd. Zonder show gaat het niet, want degenen die er zijn, komen daarvoor.' Hij is lid sinds 1981. Op het moment dat hij de club naar eigen zeggen wat zag afbrokkelen, werd hijzelf actief in de organisatie. Zijn binding met de vereniging is enorm sterk. Dat gaat zo diep dat hij de kans om buiten de provincie een opleiding tot sportleraar te volgen liet lopen, omdat hij niet uit Goes weg wilde. Zonder mensen als Alois is het nauwelijks mogelijk een dergelijke vereniging draaiende te houden, denkt Ilona. De spoeling is heel dun wat vrijwilligers betreft. De lage gemiddelde leeftijd bij Excelsior speelt de vereniging ook parten. Bestuurslid lean je immers alleen worden met een aantal jaren ervaring. Volgens Joyce schrikken de enorme inspanningen die zij leveren anderen ook nogal eens af. 'Jullie doen zoveel. Ik heb die tijd niet, zeggen ze dan. Het is altijd hetzelfde clubje dat bezig is.' 66 Zeeuws Tijdschrift 2005/1-2

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Tijdschrift | 2005 | | pagina 70