opslagbunker voor hoogradioac- tief afval. Directeur Hans Codée riep de hulp in van beeldend kun stenaar William Verstraeten bij het verbeelden van de omgeving van de bunker die binnen immers voor eeuwig natuurlijk licht moet ontberen. Dat dit project om andere redenen dan harmonie tussen kunst en architectuur een succes werd, is te danken aan de syner gie die ontstond tussen opdracht gever en kunstenaar en de posi tieve uitwerking daarvan op de omgeving. De architect stond niet te juichen toen hij het plan onder ogen kreeg maar zal ermee moe ten leven dat zijn gebouw dankzij de ingreep van Verstraeten een landmark is geworden. Zelfs meer dan dat: COVRA heeft de aan zo'n bedrijf eigen gesloten houding laten varen en zich open gesteld voor het publiek. De heeft niet alleen een positief effect op de arbeidsvreugde van de medewerkers maar de bezoekers krijgen een ander beeld van dit eens zo gevreesde bedrijf. Het werk 'Metamorfose' doet zijn naam in alle opzichten eer aan. Codée wekt waar hij ook zijn verhaal ver telt belangstelling voor deze innovatieve vorm van bedrijfsvoering. KAPKAR KSV-800 'In essentie is alles wat ik doe, architectuur, het bou wen', typeert Frank havermans (1967) zijn werk. Hij ontleent zijn inspiratie aan de gebouwde omgeving. Hij vertaalde de Oude Kerk in Amsterdam in een ingenieuze houten constructie, getiteld KAPKAR DOK-118. Voor zijn atelierwoning KAPKAR TAW- BW-5860 ontving hij de Houtarchitectuurprijs 2006. En hij maakte voor de tentoonstelling 'Mijn Domein' in Vlissingen de KAPKAR KSV-800. Die is te bezichtigen in de Zware Plaatwerkerij op het terrein van de voormalige scheepswerf De Schelde, tenminste zolang het gebouw er staat. Havermans: 'De zware plaatwerkerij is een rare plek: een heel imposante hal, die midden in de stad staat, tegen het winkelcentrum. Het is een soort oude stenen stadswal, die twee werelden scheidt. Als scheeps- en marinewerf was het verboden gebied. Ik had een doorbraak kunnen maken naar de stad, maar dat hoefde niet. Ik ontdekte een klein vergeten dichtgelast deurtje in de muur van 160 bij 60 cm. Ik maakte het open nadat het 30 jaar dichtgezeten had en bouwde, geënt op de industriële beeldtaal van de hal, een tijdelijke tegen de binnenmuur aanleu nende kraanconstructie met een trap erin: KAPKAR KSV-800. Als je de trap opklimt, beland je in een stuurhokje. Van daaruit kun je de ruimte in kijken en nadenken over je positie. Als je in de hal staat, zie je het beeld wel maar kan je er niet in. Je moet naar bui ten als je er in wil. Die gedachtegang heeft te maken met de ontwikkelingen op de scheepswerf. De instal latie is een poging een dialoog tussen de stad en het terrein te forceren.' Samenvattend kan gezegd worden dat terwijl de De Nooijers en de architect Tuinhof samenwerken in autonomie, William Verstraeten zijn artistieke concept inhoudelijk aan de gebouwde omgeving heeft opge legd met onverwacht positief gevolg voor de opdracht gever. Het werk van Frank Havermans tenslotte vertoont karakteristieken van architectuur maar blijft experimenteel en onttrekt zich aan de functionele eisen waaraan een architect moet voldoen. Kortom: de architect werkt nauw samen met de kunstenaar, ziet lijdzaam toe of benijdt de artistieke vrijheid van de beeldende kunstenaar, die hij door allerlei stringente bouweisen slechts gedeeltelijk in zijn bouwwerken kan uitleven. Voor wie de besproken kunstwerken of andere soortgelijke wil bezoeken: Waterschap Zeeuwse Eilanden, Kanaalweg 1, Middelburg, 011- 8621000. COVRA, Spanjeweg 1 (havennr. 8601), Nieuwdorp Vlïssingen- Oost, 011-3616 666. Zware Plaatwerkerij, KSG-terrein, ingang via Hellingbaan, Vlissingen, 011-8482407. Ter Schorre, Churchilllaan 1200, Terneuzen, 011-5678910, tuin ontwerp van Fransje Killaars. Watertoren in Vlissingen-Souburg, 1 K-eiland van Jan van Munster, installatie in progress (zie ook elders in dit nummer). 15 Zeeuws Tijdschrift 2006/3-4

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Tijdschrift | 2006 | | pagina 17