opslagbunker voor hoogradioac-
tief afval. Directeur Hans Codée
riep de hulp in van beeldend kun
stenaar William Verstraeten bij
het verbeelden van de omgeving
van de bunker die binnen immers
voor eeuwig natuurlijk licht moet
ontberen.
Dat dit project om andere
redenen dan harmonie tussen
kunst en architectuur een succes
werd, is te danken aan de syner
gie die ontstond tussen opdracht
gever en kunstenaar en de posi
tieve uitwerking daarvan op de
omgeving. De architect stond niet
te juichen toen hij het plan onder
ogen kreeg maar zal ermee moe
ten leven dat zijn gebouw dankzij
de ingreep van Verstraeten een
landmark is geworden. Zelfs
meer dan dat: COVRA heeft de
aan zo'n bedrijf eigen gesloten
houding laten varen en zich open
gesteld voor het publiek. De heeft
niet alleen een positief effect op de arbeidsvreugde
van de medewerkers maar de bezoekers krijgen een
ander beeld van dit eens zo gevreesde bedrijf. Het
werk 'Metamorfose' doet zijn naam in alle opzichten
eer aan. Codée wekt waar hij ook zijn verhaal ver
telt belangstelling voor deze innovatieve vorm van
bedrijfsvoering.
KAPKAR KSV-800
'In essentie is alles wat ik doe, architectuur, het bou
wen', typeert Frank havermans (1967) zijn werk. Hij
ontleent zijn inspiratie aan de gebouwde omgeving.
Hij vertaalde de Oude Kerk in Amsterdam in een
ingenieuze houten constructie, getiteld KAPKAR
DOK-118. Voor zijn atelierwoning KAPKAR TAW-
BW-5860 ontving hij de Houtarchitectuurprijs 2006.
En hij maakte voor de tentoonstelling 'Mijn Domein'
in Vlissingen de KAPKAR KSV-800. Die is te
bezichtigen in de Zware Plaatwerkerij op het terrein
van de voormalige scheepswerf De Schelde, tenminste
zolang het gebouw er staat.
Havermans: 'De zware plaatwerkerij is een rare
plek: een heel imposante hal, die midden in de stad
staat, tegen het winkelcentrum. Het is een soort
oude stenen stadswal, die twee werelden scheidt. Als
scheeps- en marinewerf was het verboden gebied.
Ik had een doorbraak kunnen maken naar de stad,
maar dat hoefde niet. Ik ontdekte een klein vergeten
dichtgelast deurtje in de muur van 160 bij 60 cm.
Ik maakte het open nadat het 30 jaar dichtgezeten
had en bouwde, geënt op de industriële beeldtaal van
de hal, een tijdelijke tegen de binnenmuur aanleu
nende kraanconstructie met een trap erin: KAPKAR
KSV-800. Als je de trap opklimt, beland je in een
stuurhokje. Van daaruit kun je de ruimte in kijken en
nadenken over je positie. Als je in de hal staat, zie je
het beeld wel maar kan je er niet in. Je moet naar bui
ten als je er in wil. Die gedachtegang heeft te maken
met de ontwikkelingen op de scheepswerf. De instal
latie is een poging een dialoog tussen de stad en het
terrein te forceren.'
Samenvattend kan gezegd worden dat terwijl de De
Nooijers en de architect Tuinhof samenwerken in
autonomie, William Verstraeten zijn artistieke concept
inhoudelijk aan de gebouwde omgeving heeft opge
legd met onverwacht positief gevolg voor de opdracht
gever. Het werk van Frank Havermans tenslotte
vertoont karakteristieken van architectuur maar blijft
experimenteel en onttrekt zich aan de functionele
eisen waaraan een architect moet voldoen. Kortom: de
architect werkt nauw samen met de kunstenaar, ziet
lijdzaam toe of benijdt de artistieke vrijheid van de
beeldende kunstenaar, die hij door allerlei stringente
bouweisen slechts gedeeltelijk in zijn bouwwerken
kan uitleven.
Voor wie de besproken kunstwerken of andere soortgelijke wil
bezoeken:
Waterschap Zeeuwse Eilanden, Kanaalweg 1, Middelburg, 011-
8621000.
COVRA, Spanjeweg 1 (havennr. 8601), Nieuwdorp Vlïssingen-
Oost, 011-3616 666.
Zware Plaatwerkerij, KSG-terrein, ingang via Hellingbaan,
Vlissingen, 011-8482407.
Ter Schorre, Churchilllaan 1200, Terneuzen, 011-5678910, tuin
ontwerp van Fransje Killaars.
Watertoren in Vlissingen-Souburg, 1 K-eiland van Jan van
Munster, installatie in progress (zie ook elders in dit nummer).
15 Zeeuws Tijdschrift 2006/3-4