De populariteit van vooroorlogse wijken
Over het algemeen zijn de wijken en buurten rondom de historische binnensteden populair als woonplek
voor jongeren en starters op de woonmarkt. Door de relatief lage huren in combinatie met een goede bereik
baarheid, knusse architectuur en beslotenheid zijn deze buurten generatie na generatie aantrekkelijk geble
ven voor de steeds weer veranderende bewoners. Door Taco Tuinhof
Laatst las ik in de krant dat Vinexwijken die de afgelo
pen vijf jaar gebouwd zijn, waarschijnlijk over twintig
jaar alweer toe zullen zijn aan herstructurering en
renovatie. Dit als gevolg van de sfeerloosheid en het
gebruik van slechte bouwmaterialen, terwijl juist bij
de realisatie van deze wijken duurzaam bouwen op
de eerste plaats leek te staan. Duurzaamheid heeft
dus niets te maken met het gebruik van bouwma
terialen met een milieukeurmerk en rigide invul-
lijstjes, maar alles met integrale ontwerpkwaliteit en
(her)bruikbaarheid. De woonbuurten die in het begin
van de twintigste eeuw gebouwd zijn, ontlenen hun
duurzaamheid juist aan het vermogen in de loop der
jaren verschillende groepen bewoners te blijven aan
trekken.
Onbewoonbaar verklaard
Eind negentiende eeuw waren de woon- en leef
omstandigheden voor de meeste mensen bijzonder
slecht. Afgezien van woonwijken die sociaal ingestel
de fabrieksdirecteuren voor hun arbeiders bouwden,
werd er door geen instantie iets ondernomen om de
situatie te verbeteren. Het duurde tot 1901 voor de
Woningwet tot stand kwam. Daarvoor werd woning
bouw niet tot de taak van de overheid gerekend. Het
belang van de Woningwet kan nauwelijks overschat
worden want die gaf het gemeentebestuur uitgebreide
bevoegdheden op het terrein van de woningbouw. Zo
kon het woningen onbewoonbaar verklaren en huis
eigenaren verplichten woningen te verbeteren. Grote
steden met een bevolkingstoename van meer dan
19 Zeeuws Tijdschrift 2006/3-4