Van Munsters ster rees al in de jaren zestig en zeven tig toen hij zijn eerste prijzen binnenhaalde en in landelijke en internationale musea begon te expose ren. Zijn werken manifesteerden zich steeds meer als autonome tekens die zowel in de white cube opdoken als op straat. Tekens die langzamerhand de status van icoon opeisen en die de wereld in uiteenlopende maten, materialen en oplages binnenkomen: van miniaturen tot de lichaamslengte van de kunstenaar tot huizenhoog; van steen, polyester, staal, op papier en in glas, en van unica tot 500 stuks. Na vele series geklemde warmtewerken, accu's voor twee of meer vingers, frozen lightnings, plussen en minnen, brain waves, energielijnen en IK'en, staat er nu een totaal kunstwerk in Vlissingen op papier. Van Plus Min naar IK-eiland In 1995 realiseerde Van Munster de architectonische sculptuur Plus Min: twee gebouwen in de vorm van een Plus en een Min op een locatie net buiten Renesse. Een monumentaal teken - 2,70 meter beneden de zeespiegel - op een plaats waar natuur en cultuur elkaar raken. De Stichting Plus Min bood kunstenaars een werkplek. De Min fungeerde als ver- blijfsruimte en atelier, in de Plus werd geëxposeerd. Toen bleek dat er een grootschalige camping pal aan de Plus en de Min zou komen, was duidelijk dat de belangrijkste inspiratiebronnen voor de kunstenaars zouden verdwijnen: de rust en de ruimte van het onaangetaste Belvedère landschap dat de Plus en de Min omringde. Jan van Munster en Stichting Plus Min besloten najaar 2003 - na een lang traject van protest, tot aan de Raad van State toe - te vertrekken. Jan van Munster is inmiddels verhuisd, van Renesse naar Oost-Souburg. Hij exposeert overal ter wereld maar de geboren Gorcummer verschanst zich toch het liefste in het Zeeuwse land. Ingeklemd tus sen Vlissingen en Oost-Souburg staat langs de A58 37 Zeeuws Tijdschrift 2006/3-4

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Tijdschrift | 2006 | | pagina 39