Boerderijarchitectuur na
de Tweede Wereldoorlog
Herhaaldelijk wordt er gediscussieerd over de vraag of er een
kenmerkende Zeeuwse architectuur is. Vrijwel altijd eindigt
die discussie met de constatering dat die er niets is maar dat
het landschap met de lange bomenlijnen en het typerende licht
Zeeuws zijn. Als men echter aan een willekeurige voorbijganger
zou vragen wat de kenmerkende architectuurstijl van Zeeland is
dan worden dikwijls de zwartgeteerde boerenschuren met witte
biezen genoemd. Door Taco Tuinhof
Toch zijn die grote houten schuren met de losstaande
woonhuizen grotendeels vervangen door andersoor
tige boerderijen. Dat is veroorzaakt door de verwoes
tingen in de Tweede Wereldoorlog, de watersnood
ramp van 1953 en de mechanisatie van de landbouw
die hele andere eisen aan de boerderij architectuur
stelde. In mijn boekenkast trof ik een boek uit de
Heemschut-serie, geschreven door ir. P.J. 't Hooft,
van het bekende Zeeuwse architectenbureau uit de
wederopbouwperiode Rothuizen 't Hooft, met de
titel Nederlandsche Boerderijen (1941)Het beschrijft op
een inspirerende en poëtische wijze de typologieën
van de Nederlandse boerderijen in nauwe relatie met
alle emoties die horen bij het leven en werken op het
7 Zeeuws Tijdschrift 2006/3-4
