zeker voor de Zeeuwen van rond de vijftig. De jonge
rencultuur in de tweede helft van de vorige eeuw is
meermalen beschreven. Het nieuwe is dat nu speciaal
aandacht wordt gegeven aan Zeeland. Het geeft een
verrassend beeld van Zeeuwse bands. Wat opvalt is
dat een aantal sleutelfiguren jarenlang een constante
vormen in de Zeeuwse popwereld. Naast mainstream
(Blof) is er evenzeer ruimte voor het ultieme experi
ment (de Baader Meinhof Popgruppe). Het is inne
mend en geestig geschreven en naast popgroepen
komen ook het milieuactivisme en de literaire kringen
aan bod.
Amerika's beroemdste Nederlander. Een biografie
van Hendrik Willem van Loon van de hand van Cees
van Minnen is een monument voor een beroemde
Nederlander in Amerika in de periode 1920-1940,
die in Nederland in de vergetelheid is geraakt. Het
levensverhaal van de popularisator Van Loon blijft
boeiend van begin tot eind, als (buitenlands) journa
list, wetenschapper en schrijver (miljoenen lazen zijn
boeken over geschiedenis en kunst), maar ook als
deelnemer in een buitengewoon interessant sociaal
en politiek netwerk. Hij was bevriend met Franklin
Delano Roosevelt, Albert Einstein en Thomas Mann.
Van Loon was een gedrevene. Niet alleen in zijn zake
lijk leven, maar ook in zijn (chaotisch) liefdesleven.
Dat Van Minnen besloot om een biografie te schrijven
van deze veronachtzaamde Nederlander getuigt van
lef, juist omdat de naam van Van Loon onder historici
geen enkele status heeft.
Moerasbeest. Verdriet van André van der Veeke
is de tweede poëziebundel die genomineerd is voor
de ZBP. Het is een fraai uitgegeven bundel met als
hoofdthema's verdriet, angst en verlangen die elkaar
afwisselen. Het deel Achterstallig onderhoud' neemt
veruit de grootste plaats in. Hier zitten enkele scherpe
observaties in zoals in het gedicht 'het paar' waarin
'het proletendom' in rake bewoordingen wordt neer
gezet. Het tweede deel, 'Tekens in het land', is een uit
drukking van Van der Veekes verbondenheid met het
Zeeuws-Vlaamse landschap. In de gedichten wordt
een soort kwaaiigheid tegen landschapsontroering en
archeologische melancholie bezworen door die met
humor en met volstrekte afwezigheid van koketterie te
bestrijden.
Miss Concordia. Vrouwen in den vreemde van
Carolijn Visser bevat zeven indrukwekkende verhalen
van vrouwen die door het lot in verre oorden terecht
kwamen en een nieuw bestaan opbouwden tegen de
stroom in. Carolijn Visser ontmoette ze op haar reizen
door Europa, Australië en Noord-Amerika. Ze portret
teert de vrouwen met liefde, respect en ontzag voor de
wijze waarop zij, als vrouw, overleefden in moeilijke
omstandigheden. Stuk voor stuk zijn het persoonlijk
heden die met hun eigen verhaal de lezer weten te
boeien en te ontroeren. Ze schrijft met een bijzondere
ingetogenheid, zodat ze een teveel aan drama uit de
weg weet te gaan. Dat maakt haar portretten des te
krachtiger. Zij is het voorbeeld van het bijna uitge
storven ras van de door eigen nieuwsgierigheid voort
gedreven reizende reporter wat intensieve contem
poraine geschiedenissen oplevert waar de dagelijkse
journalistiek geen tijd meer voor heeft.
Emigratie is een ongelooflijk wreed proces, zei de
Amerikaans-lndiase schrijfster Kiran Desai kortgele
den tegen M Magazine van NRC Handelsblad. In haar
boek The Inheritance of Loss verdiept Desai zich in het
emotionele resultaat dat zich voltrekt in mensen die
hun leven verplaatsten van een Indiaas bergdorp naar
de metropool New York. Desai won onlangs de pres
tigieuze Britse Man Booker Prize. Een equivalent van
die prijs had Carolijn Visser ook horen te winnen voor
Miss Concordia. Vrouwen in den vreemde. Bij gebrek
daaraan in Nederland zal de Zeeuwse Boekenprijs
2006 ervoor in de plaats treden maar dat zal Carolijn
die momenteel nieuwe inspiratie in China opdoet wel
voor lief nemen.
Graag verzoek ik Hendrina van Cranenburgh van
de Campveerse Toren, die drie jaar hoofdsponsor van
de ZBP zal zijn, de prijs, bestaande uit het gouden
Zeeuws Meisje en een geldbedrag van duizend euro,
te overhandigen aan Wayne McLellan echtgenoot van
Carolijn Visser.
Juryleden van de ZBP 2006 waren: Ton Brandenbarg, Mineke
van Gelder-Wiggers (voorzitter), Diny Schouten, Paul van der
Velde (secretaris) en Jaap Wagenaar. Mineke van Gelder las
het juryrapport voor op 3 november 2006 in de aula van de
Zeeuwse Bibliotheek tijdens de uitreiking van de Zeeuwse
Boekenprijs.
48 Zeeuws Tijdschrift 2006/7-8
