Zeelands roem, allemaal bloem!
SCHOUTENS SMAAK
Veerdiek. Foto: Digna Sinke.
Door Dirty Schouten
'Aan bloemkool doen we niet. Bloemkool is wel erg
lekker, maar veel te ingewikkeld om te telen. We
verbouwen alleen wat gul en moeiteloos groeit,' zegt
Digna Sinke over de twee moestuinen die ze samen
met haar vader onderhoudt. 'Aan begieten doen we
ook nooit. Planten worden robuuster als ze zelf op
zoek moeten naar water. Volgens mij hebben ze dan
ook veel meer smaak.'
Digna's twee moestuinen, elk vijfhonderd vier
kante meter groot, liggen respectievelijk onderaan
en bovenaan de Veerdijk die naar de niet meer
bestaande Veerhaven in Zonnemaire voert. De ene
tuin, 'Boombos', is twintig jaar geleden gekocht
door haar broer, 'maar ik ben er de baas'. De andere
tuin, 'Veerdiek', is al langer familiebezit. In 1940
plantte Digna's grootvader er de metershoge ligus
terhaag die de dijkhelling beschermt tegen de gure
Zuidwestenwind. De nu enorme acacia plantte haar
vader. Dikke rijen narcissen omzomen de aange
stampte aarden paadjes die de tuin in vier gelijke
stukken delen, waarop de aardappelen, de peulvruch
ten, de blad- en de knolgroenten elk jaar van plaats
wisselen. 'De narcissen bloeien heel feestelijk als de
tuin er verder kaal bijligt. Dat beurt je dan erg op
omdat dat de tijd is waarin je moet spitten.'
Wortelvast
Zonnemaire, een oud - dertiende-eeuws - dijlcdorp
op Schouwen-Duiveland ligt niet naast Digna's deur,
want als documentairemaakster en filmproducent
woont en werkt ze in Amsterdam. Ze kocht haar twee
de huisje in het dorp waar ze opgroeide, nog voordat
ze eindexamen deed aan de Filmacademie, in 1971.
'Ik was toen tien jaar weg uit Zeeland, en ik begon me
te realiseren dat mijn wortels er lagen. Een moestuin
had ik al toen ik drie was, en ik verbaasde me dat het
53 Zeeuws Tijdschrift 2007 3-4