A
De mythe van De Vliegende Hollander is door de
Engelsman Marryat gerelateerd aan Temeuzen. Zou
het u storen als de inwoners van Temeuzen een ver
band leggen tussen uw beeld en de mythe: een naakte
man die als het ware zijn eigen zeilen draagt?
Dat vind ik zeker niet storend. Het beeld begint zijn
leven hier op deze plek in Terneuzen. Het beeld
wordt voortdurend gevormd door de opvattingen van
de mensen hier. Ik ben in dat hele proces eigenlijk
slechts een aangever. Ik beslis niet alleen over de bete
kenis van het beeld.
Wat vindt u eigenlijk van de plek waar uw beeld
komt? En waarom hebt u het beeld met het gezicht
naar de stad geplaatst?
Ik ben erg blij met deze plek aan de Schelde. Vooral
het avondlicht maakt me gelukkig. Dat valt precies
binnen het domein van het beeld. De man staat met
zijn gezicht naar de stad gekeerd. Met zijn doek lijkt
hij iets aan te bieden aan de inwoners van de stad.
Het beeld staat hier geweldig omdat het op zichzelf
staat, in afzondering. Daardoor krijg je geen 'ruis' van
mxmm
m m
voortdurende aandacht. Je moet speciaal naar deze
plelc toe en zo wordt de communicatie met het beeld
intiemer. Er ontstaat een stilteplek. Je zou het kunnen
vergelijken met de zogenaamde Schutzmadonna, de
Mariafiguur uit de middeleeuwen die bescherming
aan de gelovigen geeft, onder haar cape.
Elk nieuw beeld van Thorn Puckey is beter afgewerkt
dan het vorige, zegt Alex de Vries, kunstcriticus, over
u in een reeks van commentaren op moderne kunste
naars. Bent u het met hem eens?
Die opmerking hangt samen met mijn opvatting over
een bepaalde slappe houding in de beeldende kunst
van een paar jaren geleden. Men nam het toen niet zo
nauw met de uitvoering van een kunstwerk. Ik kies
duidelijk voor de techniek, voor het goed afwerken
van een plastiek. Ik ben natuurlijk niet alleen een
ambachtsman, maar ik vind het ambachtelijke een
niet te verwaarlozen aspect van de beeldende kunst.
Is er een beeld dat uw voorkeur heeft binnen uw eigen
werk, met uitzondering van de man van brons?
Mijn favoriete beeld is mijn nieuwste, L'Airêt de Mori,
een beeld uit marmer. Het toont een zittende vrouw met
het haar voor de ogen en met haar hand in een gebaar
van afzondering voor haar gezicht. Met de andere hand
biedt ze een pistool aan, met de elleboog in haar buik
geduwd. Haar geslacht is duidelijk zichtbaar: oppervlak
kig gezien een obsceen werk. Als beeld is het puur auto
noom, niets voor de openbare ruimte. Het bestaat net als
de 'man met de cape' uit twee vleugels en een midden
stuk, zeg maar. Het is gek, maar al mijn goede werken
vertonen die opbouw. Als altaarstukken, bijna.
Biografische gegevens
Thom Puckey (1948) is geboren te Engeland en studeerde
aan de Slade School of Fine Art, London Royal College of Art,
London (Master of Arts). In 1978 vestigt hij zich in Amsterdam.
Hij is docent Autonome Kunst,aan de Academie voor Kunst
en Vormgeving in Den Bosch. Zie voor een overzicht van
zijn tentoonstellingen en opdrachten de website van Galerie
Aschenbach Hofland, Amsterdam (www.gerhardhofland.com)
Werken in uitvoering: Nieuwe Standskantoor (New Townhall)te
Maastricht en Rotonde Couperuslaan te Etten-Leur.
Het beeld De Anatomische Man van Thom Puckey wordt op
5 september om 14.30 uur door j.A.H. Lonink, burgemeester
van Terneuzen, onthuld.
Thom Puckey, Barret de mort, 2007, marmer, 85 x 65 x 85 cm,
Galerie Aschenbach en Hofland, Amsterdam.
47 Zeeuws Tijdschrift 2007 5-6
