Zeeland in de Romeinse tijd. Uit: P.C. Vos en R.M. van Heeringen. Holocene geology and occupation history of the province of
Zeeland. In M.M. Fischer (1997)
In het Zuidwesten is langs de Vlaamse kust een smal
le strook veenmoeras die door strandwallen van de
zee wordt afgegrensd.
Strandwallen
Langs de Noordzee lag dus een gebied met strand
wallen dat ontstaan was door aangroei van een reeks
zandbanken evenwijdig aan de kust. Deze strandwal
len sloten het achterliggende gebied vrijwel geheel
van de zee af. Daardoor was een zoetwaterlagune
ontstaan, die in de loop van enkele duizenden jaren
vóór de Romeinse tijd was vol gegroeid met een veen-
moeras. De strandwallen lagen in Zeeland op één tot
enkele kilometers voor de huidige kustlijn. Ze leken
niet op de tegenwoordige Zeeuwse duinen, maar had
den meer het karakter van het duinlandschap, zoals
we dat nu nog van de Waddeneilanden kennen. Het
gebied bestond uit langgerekte, lage duinstroken van
hoogstens 5 a 10 meter boven de zeespiegel, even
wijdig aan elkaar in de richting Zuidwest-Noordoost.
Ze werden gescheiden door vochtige valleien. Dit
landschap had een zeer dynamisch karakter. Aan de
zeezijde konden nieuwe duinstroken ontstaan, waar
achter zich in de nieuwe, bijna afgesloten duinvallei
een groen strand kon vormen. Als zo'n duinvallei
geheel van de zee werd afgesloten, kon daar veenvor-
46 Ze euws Tijdschrift 2008 j 3-4
