Groepsfoto met Graf von Spee met hamer, 1901. Fotograaf S.R. Elzinga, Goes/ Domburg. Foto Zeeuws Archief Middelburg KZGdW Zl Mezger 253. Een houten hamer Massage was een uit de oudheid beleende behande lingswijze, die na lange jaren van vergetelheid in de achttiende en negentiende eeuw nieuw leven werd ingeblazen door de 'beenzetters'. De medische stand achtte de methode beneden zijn waardigheid. Mezger, die in de slagerij van zijn vader een grote kennis van de anatomie had opgedaan, ontwikkelde zijn eigen methode. Hij wist feilloos de juiste plek te vinden en behandelde die met zacht aaien, sterk wrijven, kne den of kloppen, het laatste op de buikwand vaak met een houten hamer. Hij hechtte groot belang aan veel bewegen in plaats van immobiliseren, aan douches met koud en warm water en aan het nemen van zeebaden. Werd hij onder de collega's die van zijn bestaan op de hoogte waren op een enkele uitzondering na niet zeer gerespecteerd en liepen stadsbestuurders vanwe ge zijn kritiek op de vele sociale en hygiënische mis standen ook niet met hem weg, zijn patiënten ado reerden hem. 28 Zeeuws Tijdschrift 2008 I 7 In 1873 reisde de familie Borsius uit Middelburg naar Bonn, de zoon Willem werd Johanns patiënt, de 22-jarige dochter Pieternella zijn verloofde en in februari 1874 zhn tweede vrouw. Het echtpaar betrok een huis tegenover het Amstelhotel in Amsterdam. Daar zouden Johan en Pieternella blijven wonen tot zij zich eind 1888 in Wiesbaden vestigden. Vele oude en nieuwe patiënten, onder hen opvallend veel Russen, volgden Mezger naar die oude kuurstad, maar ook daar zou 'de man met de gouden duimen' niet blijven. In januari 1893 verhuisde de familie Mezger naar Parijs, mede omdat de Franse hoofdstad goede mogelijkheden voor de opvoeding van de kinderen bood. Domburg Vanaf 1874 werden de vakanties regelmatig in Zeeland doorgebracht. In 1886 lieten de Mezgers in Oostkapelle, net over de gemeentegrens met Domburg, Villa Irma bouwen, zo genoemd naar hun in 1884 gestorven dochtertje.

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Tijdschrift | 2008 | | pagina 30