Lex janse (I) en Stephan Buijsse
kregen het schaalvoordeel van een grote organisatie.
De ZVZO ging verder door bijvoorbeeld kwaliteitska
ders voor de verpleeghuiszorg te ontwikkelen of stan
daardprotocollen op te stellen voor infectiepreventie.
We zijn ook gekomen tot een gemeenschappelijke
klachtenbehandeling en streven er nu naar die op een
Zeeuws niveau te tillen. Dat zou een echte doorbraak
betekenen.'
Cliënt als uitgangspunt
De zorginstellingen deden er veel aan de zorg onder
de aandacht van het grote publiek te brengen. We
hielden imagopresentaties in de Vlaanderen Hallen
in Axel waar de zorgorganisaties zich gezamenlijk
presenteerden maar we hielden individueel ook
opendeurdagen. Iedereen in de zorg raakte ervan
doordrongen dat samenwerking de way to go is om
de kwaliteit en de efficiëntie van de zorg (in Zeeuws-
Vlaanderen) te verbeteren. Ons gezamenlijk doel was
een breed en gevarieerd zorgaanbod van goede kwa
liteit op het niveau van een middelgrote stad aan te
bieden. Die opschaling hebben we door steeds meer
samenwerking bereikt. In het begin zaten we met 35
mensen om de tafel, nu met 15. Dat komt niet omdat
er organisaties zijn afgevallen maar omdat er fusies
plaats hadden, daar waar het natuurlijk aanvoelde. In
de hele periode is er sprake geweest van een stabiel
management dat veel heeft geïnvesteerd in persoon
lijke relaties en onderling vertrouwen. Het steunde
daarbij zwaar op de input van de professionals in het
veld die de meest geschikte innovatieve zorgvormen
aandroegen waarbij de cliënt het uitgangspunt is. Er
kan beter met geld dan met cliënten heen en weer
geschoven worden. We zijn geleidelijk gaan voelen dat
jouw succes ook het mijne is en omgekeerd.'
In tegenstelling tot boven de Schelde zijn er in
de laatste jaren vrij weinig nieuwe zorgaanbieders in
Zeeuws-Vlaanderen bijgekomen ondanks de voort
gaande liberalisatie in de zorg. Janse kijkt om zich
heen naar de rozenweelde in zijn tuin in Kapelle en
vervolgt: 'Als er nieuwe spelers op de markt kwamen,
werd hen duidelijk gemaakt dat ze zich aan onze
benadering van samenwerking in de zorg moesten
aanpassen en zich in de praktijk moesten bewijzen.
De succesvolle hebben dat inderdaad gedaan.'
Lief voor elkaar maar wel exclusief? Janse hoeft
zich geen moment te bedenken. 'Bij ons staat het
beste zorgresultaat van de cliënt voorop. Wij denken
anders dan boven de Schelde niet in termen van een
zware structuur of organisatiemodel. Veelal zijn die
vanaf het begin ten dode opgeschreven; wij kiezen
veelal voor een pragmatische aanpak. Kijk naar de
palliatieve zorg. In plaats van een topzware organi
satie hebben wij één coördinator aangesteld die de
professionals bij elkaar brengt die het werk moeten
doen. Bij ons functioneert het al lang prima maar
hier boven de Schelde woekert de discussie voort over
het te gebruiken model terwijl in Zeeuws-Vlaanderen
bewust gekozen wordt voor de cliënt, dus de inhoud
van het probleem. De uiteindelijke organisatorische
vormgeving is niet zo van belang. Het gaat erom dat
iemand het doet en niet wie het doet. Het succes dat
we in Zeeuws-Vlaanderen in de zorg hebben geboekt,
maakt het gebied ideaal voor pilots, want door onze
positieve en coöperatieve mentaliteit hebben ze er een
grote leans van slagen.'
15 Zeeuws Tijdschrift 2009 3-4
