ZEELAND
ZEEUWS
rilDSCHRIFl
NEEM EEN ABONNEMENT op het Zeeuws Tijdschrift
Het ZT besteedt in de jaren zestig en zeventig zeer
veel aandacht aan de geestelijke gezondheidszorg.
Niet alleen wordt de actualiteit besproken, men blikt
ook weieens terug op ontwikkelingen en escalaties uit
het verleden, zoals de sluiting van het Simpelhuis in
Middelburg (ZT 31 (1981) 4). In dat artikel wordt de
toestand beschreven van het 'krankzinnigenhuis' in
Middelburg (1842) die voor de toenmalige landelijke
inspectie aanleiding was het gebouw te laten sluiten.
Uit het inspectierapport wordt onder meer geciteerd:
'De verdieping is laag en dof, ongezond, de lucht
hoogst onaangenaam.' Direct moesten aanpassingen
worden aangebracht, onder andere: 'Het wegnemen
der ijzeren roosters voor de luchtgaten boven de hok
ken en het aanbrengen van eener zitplaats in dezelve
waar die ontbreekt.'
Vergrijzing en de Zeeuwse schaal
Drie jaar na de Ramp (ZT 6 (1956) 5) bespreekt drs.
L. Turlcsma de stand van de bejaardenzorg in de pro
vincie. Hij voorspelt dat Zeeland in rap tempo zal
vergrijzen:
Honderd jaar geleden maakten de bejaarden
(d.w.z. de personen van 65 jaar en ouder) nog
geen 5% der Nederlandse bevolking uit; thans
is dit percentage tot over de 8% gestegen en
men heeft berekend, dat het omstreeks 1980
zo'n 11% zal zijn. De stijging is aan de ene leant
te verklaren door de vooruitgang der medische
wetenschap en de betere hygiënische en arbeids-
veiligheidsvoorzieningen. Aan de andere kant
neemt reeds sedert meer dan een halve eeuw het
kindertal af, zodat de kinderen van beneden 15
jaar in die tijd meer dan 35% der gehele bevolking
daalde tot minder dan 30%.
Turksma wil graag dat ouderen het wat gezelliger krij
gen. Eerst vat hij het probleem nog eens samen:
Het probleem is dus als volgt samen te vatten:
er is een groeiend aantal bejaarden in ons land;
zij hebben minder inkomen dan de gemiddelde
bevolking; hun huisvesting laat veel te wensen
over; er moet wat gedaan worden om de oude dag
gezellig te maken, ongezellig geworden door het
gedeeltelijk wegvallen van familieverbanden en
arbeid (slechts 35% der mannelijke bejaarden en
10% der vrouwelijke bejaarden werkt nog).
Vervolgens ziet hij hier een schone taak weggelegd
voor jongeren. Zij zouden best eens wat meer kun
nen omzien naar hun oudere medemens. 'Voor het
contact met de jongeren is wel de suggestie gedaan,
ontspanningsruimten van de overige bevolking op
bepaald gebied, te vestigen in bejaardentehuizen.'
In verscheidene bijdragen blikte het ZT terug op
reorganisaties, schaalvergrotingen, bouw en sluitin
gen van Zeeuwse ziekenhuizen. In (ZT 56 (1996) 5)
zoomt Dick van der Wouw in op de dreigende sluiting
van het Antonius Ziekenhuis in Oostburg. Interessant
is dat dat ziekenhuis bijzonder hoog gewaardeerd
werd door de Zeeuwse bevolking. Van der Wouw
maakt aannemelijk dat die hoge waardering deels zijn
oorzaak vindt in sluitingsangst. Kijk je namelijk niet
naar de totaalwaardering, maar naar alle afzonder
lijke deelbeoordelingen dan scoorde het ziekenhuis
'slechts' gemiddeld. In hetzelfde onderzoek is ook
gelcelcen naar wat mensen belangrijk vinden als het
gaat om ziekenhuizen. Gebleken is dat zij de kwa
liteit van de zorg en het aanbod van behandelingen
uiteindelijk belangrijker vinden dan de afstand tot het
ziekenhuis. Een uitkomst die meer dan tien jaar later
niets van zijn actualiteit heeft verloren.
per ingang van 2010 tot wederopzegging en ontvang alle nummers
van 2009 gratis en het rijk geïllustreerde boek Groot Zeeland. Vijftig
jaar Zeeuws Tijdschrift 1950-2000 cadeau (zolang de voorraad
strekt). Abonneren kan telefonisch, 0114 - 32 28 78, of via de website
www.zeeuwstijdschrift.nl.
89 Zeeuws Tijdschrift 2009 j 3-4
