NOG MEER APPELS EN PEREN?
//ZEEUWSEll
boekenprijs
'Al sinds de eerste editie in 2003 was er een vinnige discussie over de zin en de formule van de
Zeeuwse Boekenprijs. Mede als gevolg daarvan is de opzet dit jaar anders, en is er sinds vorig
jaar ook een publieksprijs. Een ding is zeker: de Prijs heeft het toneel van de Zeeuwse letteren en
het Zeeuwse boek aanzienlijk verlevendigd.' Door Paul van der Velde
Het bovenstaande citaat stond boven het artikel dat
Jan Kuipers naar aanleiding van de vijfde editie van de
Zeeuwse Boekenprijs (ZBP) schreef. Dat artikel heette
'Oorlog tussen appels en peren' (ZT 58 (2008) 1-2,
73-75) en geeft een indringende schets van het debat
over de ZBP tot dan toe. De zelf met de boekenprijs
gelauwerde Kuipers
schreef dat artikel kort
na de zeer succesvol ver
lopen lustrumeditie van
de ZBP in de Burgerzaal
van het voormalige stad
huis van Middelburg.
Alle juryleden en gese
lecteerden waren aan
wezig. Corine Kisling en Paul Verhuyck ontvingen uit
handen van juryvoorzitter Karla Peijs de ZBP 2007
voor hun roman Het Leugenverhaal en senator Kees
Slager ontving de Jan Bruijns publieksprijs met zijn
boek Mijn Zeeland. De prijsuitreiking werd gevolgd
door een geanimeerd Zeeuws boekenfeest gelardeerd
met spijs, drank en dans. Over de 'documentaire' die
Omroep Zeeland ervan maakte werd in sommige krin
gen schande gesproken maar dat commentaar kon de
goede herinnering van de feestgangers niet bederven.
Een diepe crisis
Hoezeer stak de zesde editie ertegen af! Een groter
contrast met de lustrumeditie was nauwelijks denk
baar. Maar twee juryleden waren aanwezig. De rest
was ziek of op reis en slechts enkele genomineer
den hadden de weg naar de opgeknapte aula van de
Zeeuwse Bibliotheek (ZB) weten te vinden. De pers
vroeg zich af of de juryleden hun eigen prijs wel seri
eus namen. Ook negatieve publiciteit is publiciteit
wordt wel eens gezegd, maar voor de mensen die zich
op vrijwillige basis voor een boekenprijs inzetten,
geldt dat bepaald niet. Een neerwaartse spiraal zette
zich in. De Zeeuwse Bibliotheek begon te twijfelen
of het nog zin had te werken aan een fenomeen dat
negatieve publiciteit veroorzaakte. En wie kende nu
in godsnaam de ZBP? Paste de prijs bovendien wel in
het nieuw ontwikkelde toekomstplan van de ZB?
Daar kwam bij dat
het enthousiasme voor
de prijs vanuit boek
handelaarskring in de
loop der jaren niet was
toegenomen. Raar want
wiens handel is het nu
eigenlijk? Kortom: een
diepe crisis tekende zich
af. Zelfs de initiatiefnemer van de ZBP, het ZT begon
aan het nut van de prijs te twijfelen. Voor wie doen
we het nu eigenlijk? De enige die onverminderd in de
prijs bleef geloven was de hoofdsponsor Hendrina van
Cranenburgh van de Campveerse Toren. Ze verlengde
zonder enige aarzeling het sponsorcontract met drie
jaar. Dat betekende dus gedeeltelijke financiering tot
en met de negende editie van de ZBP in 2011. Konden
we de beschermvrouwe teleurstellen en de strohalm
die ze indirect aanbood, negeren?
Van oude en nieuwe prijzen
De directeur van de ZB, Ton Brandenbarg, lcwarn met
het idee de maatschappelijke bedding van de prijs
verder te verbreden. Daarop werd contact gelegd met
Peter Jansen, de hoofdredacteur van de PZC, die zijn
enthousiasme niet onder stoelen of banken stak. Na
een speelse gedachtewisseling kwam het volgende
plan ter tafel. Vanaf medio augustus worden alle inge
zonden boeken wekelijks op een pagina gesignaleerd
door een PZC-redacteur met daarbij korte commen
taren van de auteurs. Als na een aantal weken alle
90 Zeeuws Tijdschrift 2009 3-4
