Wind! Van Piet Meeuse (Amsterdam: Uitgeverij Lemniscaat 2008). Deze wind komt uit verrassend verschillende hoeken waaien. De verleiding is groot om je mee te laten voeren in de talloze richtingen die de schrijver aan dit fenomeen geeft. Het is een caleidoscopische reis door het alfabet van de wind. Het intrigeert om de uiteenlopende manifestaties van zowel de wind als het 'handschrift' waarin dit wordt verwoord, te ontrafelen. Meeuse probeert de wind 'te vangen' in poëzie, overpeinzingen, sensuele impres sies, verhalen, herinneringen. Daarbij ontsnapt zeker een zucht van verlichting wanneer je ontdekt dat deze benadering een speelsheid in zich heeft die ver af staat van de wetenschap. Laat maar waaien! Is dat niet wat wij willen? Dat alles wat we onder nemen, zien en beleven een beetje onaf blijft. Zodat niet alles volledig in vervulling gaat en we weer met lege handen staan? Welk nieuw verlangen dient zich dan aan? Yvonne Né weet in haar verzamelde gedich ten Hier mag niets af zijn, dat uitgegeven werd door De Geus (Breda, 2009), de kern van deze problema tiek trefzeker te raken met uitgebalanceerde woorden en een barokke en tegelijk ook fragiele lijnvoering van de tekenpen. Het is deze uiterst subtiele symbiose die maakt dat gevoel en verbeelding samensmelten tot een beleving waarvan je hoopt dat die nooit eindigt. Een kloek boekwerk met breekbare gedichten. In de categorie Geschiedenis werd het boek gepu bliceerd door Koninklijke BDU Uitgevers (Barneveld, 2008): Op een dag zullen ze ons vinden van Ton Roos en Margje Eshuis genomineerd. Dit is het 'kommer volle' verhaal van een handvol Zeeuwen die onder vaak barre omstandigheden een nieuw bestaan wis ten op te bouwen. Een vergeten groep die een stuk Zeeuwse geschiedenis schreef in Brazilië. Wat boeit, is de moed en de daadkracht waarmee deze mensen zich letterlijk en figuurlijk een plaats verwierven in een vreemd land. De belofte die hen gedaan werd, moesten ze uiteindelijk zelf inlossen. Het boek vormt een fraai monument voor een vergeten groep dappere overlevers en de talrijke gelukzoekers die onder erbar melijke omstandigheden het leven lieten. In de categorie kunst werd genomineerd het boek van Francisca van Vloten en Joost Bakker, Een tere stilte en een sterk geluid (Deventer: De Factory 2009). Wat bewoog de Domburgse dames en Veerse joffers om zich met hart en ziel te wijden aan het kunste naarschap? Het boek neemt ons als in een documen Juryvoorzitter Karla Peijs leest het juryrapport voor. taire mee naar de excentrieke en vaak ook mondaine wereld van de vrouwelijke kunstenaars in de eerste decennia van de twintigste eeuw. Elk levensverhaal heeft zijn eigen koloriet dat goed uit de verf komt door de pakkende beschrijving en het originele beeld materiaal dat hieraan waarde toevoegt. Te lang werden deze bijzondere vrouwen niet gezien, noch gehoord. Met deze groepsbiografie wordt de stilte rondom hen voorgoed doorbroken. Het aangrijpende hoogtepunt vormt het schrijnende levensverhaal van Carry van Biema. Tot slot werd in de categorie Literaire Fictie 1953 van Rik Launspach (Amsterdam: De Bezige Bij 2009) genomineerd. Centraal staat Julia die zwanger raakt en als ongehuwde moeder harteloos wordt afgewezen door dorpsgenoten en ouders. Ondanks het brute geweld van een natuurkracht die mensenlevens over rompelt en het tragische verlies dat dit veroorzaakt, groeit er een kracht die sterker is. Noem het de liefde, noem het ook de Zeeuwse koppigheid, de volharding die overwint. In het onderkoelde relaas over de ramp in 1953 wordt deze krachtmeting tussen natuur en mens, en tussen de mensen en hun verschillende naturen in een aangrijpend dramatisch decor ten volle uitgespeeld. Wat hier overtuigt, is wat niet werd gezegd. Veel meer dan een storm, woeden hier de innerlijke drijfveren van de personages. 70 Zeeuws Tijdschrift 2009 j 5-6

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Tijdschrift | 2009 | | pagina 70