dramatisch, vlak en gelaagd, fel of gedempt van kleur
- naast, boven en onder elkaar hangen. Daarvandaan
gaat men op reis, aldus Sadowsky, door de zalen en de
landen heen - en zelfs door de tijd. De glazen tuin-
gang die twee zalen verbindt is door de Düsseldorfse
mediakunstenaar Mischa Kuball veranderd in een
doorwaadbare, blauwgolvende watergang. In een vol
gende ruimte verbeeldt een video van de Nederlandse
kunstenaar Jeroen Offerman het klassieke thema van
de romantische vlucht op hedendaagse wijze en iets
verderop bevindt zich een educatieve projectruimte
die speels is vormgegeven door de uit Stuttgart
afkomstige decorontwerper Birgit Angele.
Veel Nederlandse kunst dus, maar geen neo-
impressionistische en Zeeuwse werken. Thorsten
Sadowsky beaamt dat het ontbreken van één of meer
Toorops, Hart Nibbrigs en Mondriaans - van het
Nederlandse luminisme - een gemis is en belooft zich
voor de aanschaf ervan in te zetten. Aanvankelijk zou
Sadowsky, die in april 2008 was aangesteld om het
museum in zijn oprichtingsfase te begeleiden, aan het
eind van het jaar naar het Ulmer Museum in Zuid-
Duitsland vertrekken, maar eind september heeft hij
besloten als zakelijk directeur van het MKDW aan te
blijven.
Het is duidelijk dat het MKDW de beschikking
heeft over een geweldig netwerk. Tijdens het ope
ningsweekend was het museum gratis toegankelijk
en bezochten zo'n 4.000 mensen de tentoonstelling;
binnen twee weken kon men de 10.oooste bezoeker
verwelkomen.
Reikwijdte
De succesvolle opbouw en start van het museum
schrijft Frederik Paulsen voornamelijk aan de rela
tief jonge en energieke Sadowsky toe. Hoewel de
laatste de contracten met het Ulmer Museum al in
juli 2009 had getekend, heeft Paulsen hem kunnen
overhalen op Föhr te blijven. In Ulm is met grote
teleurstelling op Sadowsky's beslissing gereageerd.
Kulturbürgermeisterin Sabine Mayer-Dölle liet weten
dat de stad de van huis uit Westfaalse historicus zo
veel mogelijk inzake zijn salaris tegemoet was geko
men, maar dat men hem een mecenas als Paulsen
niet kon bieden. Sadowsky bracht naar buiten dat hij
zijn besluit niet lichtvaardig had genomen. Zijn con
tract in Ulm was voor vier jaar opgesteld en bij het
aangaan ervan had het tentoonstellingsbudget van het
museum er anders uitgezien dan nu, in september.
De spraakmakende tentoonstellingen die hij op het
oog had stonden onder zware financiële druk. Het
budget van het Ulmer Museum omvatte jaarlijks niet
meer dan 70.000, sponsoring was in deze tijden van
crisis bijna niet mogelijk en stedelijke bezuinigingen
op cultureel gebied waren nog aanstaande. Voor hem
woog zwaar dat hij niet wist hoe hij onder die voor
waarden zijn werk goed moest doen, terwijl Paulsen
hem een 'sehr guten Gestaltungsrahmen' had geboden
waardoor hij met bijzondere tentoonstellingen 'auf
hohem Niveau international' zou kunnen werken.
De droom van iedere enthousiaste museumdi
recteur - met een reikwijdte die Ulm ook niet kon
bieden. Wat Sadowslcy's keuze betekent voor zijn
relatie met de door de overheid gesubsidieerde musea
in Duitsland zal de toekomst moeten leren. Er zijn
begripvolle reacties, maar hemzelf is duidelijk, zo ver
telde hij, dat zijn afzegging hem niet tot glorie strekt
en dat hij ook zichzelf ermee beschadigt.
In het algemeen is het de stroeve verhouding tus
sen museumdirecties en verzamelaars die mede heeft
geleid tot de bloei van het particuliere museum en
hebben musea als het zeer kapitaalkrachtige MKDW
op dit moment het overwicht. Van de kunst uit gezien
winnen wij daar allemaal bij: de bijzondere, nu voor
iedereen toegankelijke internationale Sammlung
Kunst der Westldiste zal door een ambitieus en geën
gageerd zakelijk leider met veel gevoel voor kunst en
bijgestaan door een kunsthistorische staf niet alleen
haar onmisbare, in de tijd voortschrijdende uitbreiding
krijgen maar ook door wisseltentoonstellingen in bin
nen- en buitenland het kunstklimaat levendig houden.
Paulsen is een opmerkelijk mecenas, hij onder
steunt naast zijn uit Ferring Pharmaceuticals voort
vloeiende bezigheden projecten als een Russische
expeditie naar de Noordpool (en gaat zelf mee), een
textielacademie tevens cultureel centrum in Bhutan
en de Tate Modern in Londen, maar het is het MKDW
met de daaraan verbonden goedgeoliede publiciteits-
machine dat nu in de schijnwerpers staat en zeer
enthousiast wordt onthaald.
Een Zeeuws mecenaat?
Is zoiets in Zeeland mogelijk? We kennen in
Nederland natuurlijk prachtige instellingen als het
op particulier initiatief gebaseerde Kröller-Müller
Museum en Museum Beelden aan Zee, maar hoe
76 Ze euws Tijdschrift 2009 j 5-6
